تاریخ انتشار: ۱ خرداد ۱۴۰۲
علی نصیریان یکی از برترین و محبوب ترین بازیگران سینمای ایران به شمار می رود.
به جرئت میتوانیم علی نصیریان را به عنوان یکی از پر تجربه ترین و ماهر ترین بازیگران سینمای ایران، چه در دهه های گذشته و چه در دهه حاضر نام ببریم.
این چهره ی معروف سینمای ایران، تاکنون علاوه بر نقش آفرینی های بی نظیر خود در انواع فیلم و سریال ها، در طی سال‌های متوالی قادر به کسب جوایز و افتخارات معتددی هم بوده است.
در این بخش از زندگینامه افراد موفق قصد داریم زندگینامه علی نصیریان را مورد بررسی قرار دهیم پس در ادامه با ما در سایت جادوی باور همراه باشید.
محتویات
علی نصیریان (Ali Nassirian) در روز ۱۵ بهمن سال ۱۳۱۳ در روز دوشنبه در میدان شاهپور خیابان مهدی خان در تهران به دنیا آمد.
اولین تجربه او از هنر که منجر به علاقمندی وی به این زمینه شد، در دوران کودکی اش اتفاق افتد.
او در زمان کودکی از تماشای نمایش های تعزیه به وجد می آمد و علاقه اولیه او به صنعت سینما و بازیگری از همان لحظات شکل گرفت.
علاوه بر تعزیه وی به هنرهای نمایشی دیگر از جمله معرکه گیری، نقالی، پرده خوانی، خیمه شب بازی و همچنین نمایش های تخت حوضی نیز علاقه داشت.
نصیریان در سال ۱۳۲۶ به دبیرستان پیرنیا رفت، در آنجا با افرادی از جمله جمشید لایق، مهدی فتحی و اسماعیل داورفر همکلاسی شد.
علی نصیریان در همان سال در کنار درس خواندن و تحصیل، در کلاس های جامه باربد واقع در خیابان لاله زار تهران که در سال ۱۳۰۵ توسط اسماعیل مهرتاش راه اندازی شده بود نیز ثبت نام کرد.
در این کلاس ها به طور معمول ادبیات، موسیقی و تئاتر تدریس می شد و نصیریان در سال ۱۳۳۰ کتاب هنر تئاتر را در آنجا خواند.
فعالیت او در این کلاس ها تا سال ۱۳۳۲ ادامه داشت و او قصد داشت در همین مرکز به ادامه تحصیل در زمینه تئاتر بپردازد.
اما در پی اتفاقات و کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، این مرکز به آتش کشیده شد و پس از آن، نصیریان مجبور به ترک آن شد.
او در این میان از علاقه خود دست نکشید، بلکه به هنرستان هنرپیشگی رفت.
این هنرستان در آن زمان تنها مدرسه تئاتر موجود در ایران بود.
نصیریان پس از شرکت در آزمون ورودی و کسب نمره مورد نیاز، وارد این مدرسه شد و پس از آن فعالیت های خود را به صورت جدی تری ادامه داد.
علی نصیریان پس از ورود به اولین مدرسه تئاتر ایران در سال ۱۳۱۸، تصمیم گرفت فعالیت خود را در زمینه هنر به صورت جدی تری دنبال کند.
وی تصمیم داشت تا مدرک بازیگری را در این مرکز از آن خود کند.
اما این مدرسه نیز در آن زمان به اندازه خواسته های نصیریان نبود. چراکه در آن معلمان سعی می کردند آنچه را می دانستد به شاگردان بیاموزند و هیچگونه آموزش اصولی ای وجود نداشت.
در این مدرسه چهره های بزرگ و سرشناسی که امروزه آنها را در زمینه هنر و تئاتر می بینیم مانند فهیمه راستکار، بیژن مفید و حسین کتیبان همکلاسی های او بودند.
آشنایی نصیریان در این دوره ها با فهیمه راستکار در نهایت زندگی او را به شکل قابل توجهی عوض کرد.
چراکه در سال ۱۳۳۲ از طریق همین شخص با شاهین سرکیسیان آشنا شد و اوج زندگی هنری او در آن زمان شکل گرفت.
نصیریان از دهه ۱۳۳۰ پا بر مسیر دلخواه خود نهاد، او در آن زمان از اعضای آغازین گروه هنر ملی بود و تا آن زمان بیشتر از ده ها نمایشنامه نوشته بود.
او به دلیل نمایشنامه های بی نظیر خود در آن زمان، به همراه بهرام بیضایی، اکبر رادی، اسماعیل خلج، غلامحسین ساعدی و چندین نمایشنامه نویس معروف و پرطرفدار دیگر، از برجستگان نمایشنامه نویسی به حساب می آمد.
علی نصیریان در سال ۱۳۳۶ هنگامی که ۲۱ سال سن داشت با یکی از اقوام خود به نام فاطمه بیات به صورت سنتی ازدواج نمود.
در طی زندگی مشترکشان آنها صاحب سه فرزند به نام های باربد، برمک و بابک شدند. خانم فاطمه بیات در سال ۱۳۹۷ فوت کردند.
تاکنون راجع به پدر و مادر، علی نصیریان اطلاعات زیاد و یا معتبری به دست نیامده است.
همچنین از آنجایی که او از دوران کودکی سابقه فعالیت در عرصه تئاتر و بازیگری دارد. بیشتر اطلاعات درباره زندگی شخصی او با زندگی کاری و هنری اش آمیخته شده اند.
اما به طور کلی او در مصاحبه ای در دوران کودکی خود، پدرش حشمت نصیریان را فردی بسیار مذهبی اما در عین حال با ذوق و شوق معرفی می کند.
وی با بازگو کردن آدرس خانه شان در دوران کودکی بیان می کند که همیشه اطراف خانه آنها مراسم های تعزیه یا نمایش های دیگری برپا بود.
این مراسمات در نهایت بذر علاقه به هنر را در دل او کاشتند.
او همچنین اضافه می کند که بزرگترین خاطره خود از دوران کودکی اش مربوط به هنگامی می شود که به تقلید از کسانی که تعزیه اجرا می کردند و یا معرکه می گرفتند می پرداخت.
علی نصیریان می گوید که این تجربه این تقلید ها برایش خیلی لذت بخش بوده اند و هر بار که به دوران کودکی خود فکر می کند، این تصاویر به راحتی درون ذهنش نقش می بندند.
علی نصیریان همچنین تجربه اولین تئاتر خود را مربوط به دوران دبیرستان می داند و بیان کرده که از دوم دبیرستان، فعالیت های او به طور جدی اما ناخواسته در زمینه هنر شروع شد.
در آن زمان او دوستی به نام بهمن فرسی داشت که روزی به نصیریان پیشنهاد می دهد که همراه با او به صحنه تئاتر برود؛ نصیریان هم با پذیرفتن این درخواست همکاری با او را آغاز می کند.
طبق گفته علی نصیریان در حوالی زمانی که تلویزیون در حال تاسیس بود، او به همراه چند نفر از دوستان اش از جمله جمشید مشایخی و عزت الله انتظامی که همگی بازیگران بی نظیر تئاتر هستند، گروهی را راه اندازی کرده و در آن در تلاش بودند تا به هدف مشترک شان که موفقیت در زمینه تئاتر و بازیگری بود جامه عمل بپوشانند.
او می گوید که به همراه این گروه علاوه بر شرکت در کلاس های تئاتر، در لاله زار که بعد ها به پاتوقشان تبدیل شد، به تمرین تئاتر نیز می پرداختند.
اما در آن زمان از آنها برای بازی در فیلم ها و سریال های تلویزیونی درخواست نمی شد.
علی نصیریان اولین فعالیت خود را در تلویزیون در سال ۱۳۳۹ با بازیگری و همچنین کارگردانی آغاز نمود و پس از آن تا سال ۱۳۵۴ در بیش از ۵۰ تله فیلم حضور پیدا کرد.
بسیاری از کار های نصیریان تا به امروز، جزء بهترین فیلم و سریال های موجود در سینمای ایران می باشد.
به عقیده بسیاری از جمله خود علی نصیریان فیلم گاو اثر داریوش مهرجویی محصول سال ۱۳۴۸ آغاز قدم گذاری او در صنعت فیلم بوده است.
پس از موفقیت فیلم او، به پیشنهاد داریوش مهرجویی، نصیریان به نوشتن فیلمنامه هالو پرداخت و بعد در آن فیلم به ایفای نقش نیز پرداخت.
کفش های میرزا نوروز، ناخدا خورشید، شیر سنگی، هزاردستان، سال‌های خاکستر، بوی پیراهن یوسف و خورشید و مسخره باز را می توان از دیگر فیلم های موفق و بزرگی دانست که او در آن حضور داشت.
علی نصیریان با یادآوری خاطرات خود می گوید که در سال ۱۳۵۹ برای مدتی کوتاه بازنشسته شدم. به دلیل اینکه در آن سال ها دیگر مانند گذشته نمایش ها و گروه های تئاتری وجود نداشت.
پس از مدتی وی وارد کارهای تصویری شد و با بازی در مجموعه هایی مانند سربداران و هزاردستان به موفقیت چشم‌گیری دست پیدا کرد.
نقش قاضی شارع در سربداران به دلیل آشناییش با محمد علی نجفی، به او رسید و پس از اتمام پروژه سربداران، آقای علی حاتمی نقش ابوالفتح صحاف را در هزاردستان به او پیشنهاد داد.
علی نصیریان پس از قبول کردن این نقش به همراه بسیاری از بازیگران خوب و مجرب سینمای ایران، این مجموعه ی پرطرفدار را تولید کردند.
این دو سریال، آغاز فعالیت نصیریان در زمینه تلویزیون بوده اند و به همین دلیل از اهمیت بسیاری برخوردارند.
پس از این دو مجموعه نصیریان به ایفای نقش های مختلفی پرداخت و همین امر سبب شد تا بیشتر از قبل در مرکز توجه قرار بگیرد و کار های بیشتری را به انجام برساند.
بنابراین هزاردستان و سربداران را می توان دو اثر مهم از علی نصیریان دانست که اگر نبودند، او به فعالیت خود در زمینه هنر و بازیگری ادامه نمی داد و آن را همانجا پس از بازنشستگی رها می کرد.
علی نصیریان تا کنون افتخارات و جوایز بسیاری در زمینه هنر از آن خود کرده که بدون شک لایق همه ی آنها می باشد.
در ادامه برخی از مهم ترین افتخارات نصیریان را بازگو می کنیم تا بتوانیم بهترین آثار او را راحت تر شناسایی کنیم.
علی نصیریان در سال ۱۳۳۵ جایزه ی نخستین مسابقه نمایشنامه نویسی را با نمایشنامه بی نظیر خود که بلبل جان نام داشت از آن خود کرد.
او در سال‌های بعد فعالیت چشم‌گیری در زمینه سینما و تلویزیون نداشت و همین امر سبب شد که تا سال ۱۳۵۰ موفق به کسب جایزه ی خاصی نشود.
اما در سال ۱۳۵۰، در سومین جشنواره سینمایی سپاس به دلیل فیلمنامه هالو لقب بهترین فیلمنامه نویس را از آن خود کرد.
چندین سال بعد در سال ۱۳۶۵ او موفق به کسب جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد در جشنواره بین المللی فیلم فجر برای بازی در فیلم شیر سنگی شد.
پس از آن تنها دو سال بعد دوباره همین جایزه را در جشنواره فیلم فجر، این بار به دلیل بازی در فیلم سال‌های خاکستر کسب کرد.
نصیریان در سال ۱۳۸۰ در جشنواره چهره های ماندگار سینما، لقب یکی از بهترین چهره های ماندگار را دریافت نمود و سپس چهار سال بعد، یعنی در سال ۱۳۸۴ یکی از متفاوت ترین جوایز خود را دریافت کرد.
او در این سال موفق به کسب نشان دولتی به دلیل داشتن شخصیت برجسته، فرهنگی و هنری از طرف رئیس جمهور وقت شد.
پس از آن در سال ۱۳۹۵ موفق به کسب تندیس حافظ در جشنواره دنیای تصویر به دلیل ایفای نقش در سریال شهرزاد شد.
در سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ نیز برای بازی در فیلم مسخره باز با عنوان بهترین بازیگر نقش اول مرد، در جشنواره های بین المللی فیلم فجر و همچنین انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران، موفق به دریافت سیمرغ بلورین و تندیس شایستگی شد.
آخرین جایزه او تاکنون در سال ۱۴۰۱ در هشتاد و هشت سالگی، در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم هفت بهار نارنج برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد شد و همچنین لقب مسن ترین برنده جایزه سیمرغ بلورین را نیز از آن خود کرد.
از آنجایی که علی نصیریان در تمامی نقش های خود تاکنون درخشیده است؛ در ادامه به معرفی و تمامی آثار او می پردازیم تا به راحتی بتوانید هر کدام از آن را که خواستید انتخاب کرده و تماشا کنید.
تمامی این آثار بسیار پربیننده بوده اند و بدون شک بسیاری از آنها را دیده اید؛ با آگاهی از تمام فیلم های علی نصیریان، می توان به راحتی فیلم مناسبی را برای تماشا از این بازیگر با تجربه و بی نظیر انتخاب کرد.
در حوالی سال‌های ۱۳۸۰، فعالیت علی نصیریان کم تر شد و به نسبت، فیلم هایی که درون آنها به ایفای نقش می پرداخت، بازدید کمتری داشتند و با علاقه کمتری روبرو می شدند.
اما در ادامه، علی نصیریان دوباره به این صنعت بازگشت و با ایفای نقش های خوب و دوست داشتنی، دوباره توجه مردم را به سمت خود جلب کرد؛ در ادامه با باقی آثار این بازیگر بی نظیر آشنا می شویم.
هفت بهار نارنج تا کنون آخرین فیلمی می باشد که علی نصیریان در آن به ایفای نقش پرداخته.
همانطور که پیشتر اشاره کردیم شناسایی آثار هنرمندان خوب و ماهر کشور بسیار مهم و ارزشمند می باشد؛ بنابراین در ادامه به بررسی دیگر آثار نصیریان در صنعت تلویزیون می پردازیم.
همچنین جالب است بدانید علی نصیریان در برنامه های مختلفی به عنوان مهمان حضور پیدا کرده است که برای آشنایی بیشتر با او می توانید این برنامه ها را تماشا کنید.
این برنامه ها عبارت هستند از:
در نهایت امیدواریم که با خواندن این مقاله، به اطلاعات مورد نیاز خود از علی نصیریان و زندگی کاری و شخصی او دست یافته باشید و از آنها به بهترین شکل ممکن استفاده کنید.
بدون شک علی نصیریان یکی از برترین و محبوب ترین بازیگران مرد ایرانی می باشد که به دلیل تجربه بالای خود در زمینه بازیگری، قادر به ایفای هر نقشی به بهترین شکل ممکن می باشد.
همچنین نصیریان از دوران نوجوانی خود وارد صنعت سینما شد و این امر نیز به کسب تجارب بیشتر او کمک شایانی کرد.
امیدواریم توانسته باشیم کمکی جهت آشنایی بیشتر با این چهره موفق و سرشناس ایرانی کرده باشیم؛ چرا که آشنایی بیشتر با افراد موفق و ماهر ایرانی اهمیت بسیاری دارد و بسیار مهم است.
علی نصیریان به جرأت میشه گفت برترین بازیگر تاریخ سینمای ایران هست! هنر تو ذاتشه، تو خونشه! حتی از انتظامی و مشایخی و بهروز وثوقی هم بزرگتره. اصلا کسی مثلش نیومده و نخواهد امد
هنرمند دوست داشتنی، با شخصیت و ارزشمند بویژه در تاتر
با سلام…
بازی زیبای استاد نصیریان عزیز در فیلم گاو و کفش های میرزا نوروز هیچ موقع فراموش نمیشه!
برای ایشون آرزوی سلامتی و تندرستی رو دارم!