زندگینامه ویلیام شکسپیر نمایشنامه نویس و شاعر

تاریخ انتشار: ۳ اسفند ۱۴۰۱

ویلیام شکسپیر یک شاعر، نمایشنامه نویس و هنرپیشه مشهور انگلیسی بود.

او نویسنده ای پرکار در دوران الیزابت و ژاکوبین تئاتر بریتانیا (که گاهی رنسانس انگلیسی یا دوره مدرن اولیه نامیده می شود) بود.

نمایشنامه های شکسپیر شاید ماندگارترین میراث او باشد، اما همه آن چیزی نیست که او نوشته است چراکه اشعار شکسپیر نیز تا به امروز محبوب هستند.

در این بخش از زندگینامه افراد موفق قصد داریم زندگینامه ویلیام شکسپیر را مورد بررسی قرار دهیم پس در ادامه با ما در سایت جادوی باور همراه شوید.

خانواده و تولد ویلیام شکسپیر

ویلیام شکسپیر (William Shakespeare) در سال ۱۵۶۴ میلادی (۹۴۳ شمسی) در استراتفورد آپون آون متولد شد. زادروز او معمولاً در ۲۳ آوریل (۳ اردیبهشت) جشن گرفته می شود.

از گذشته تا کنون سوابقی مربوط به خانواده ویلیام شکسپیر باقی مانده است. که درک درستی از زندگی اولیه شکسپیر و زندگی اعضای خانواده او ارائه می دهد.

جان شکسپیر که اصالتاً اهل استرفیلد در وارویک‌شر بود با مری آردن، دختر یک خانواده ثروتمند زمین‌دار بود ازدواج کرد. آن دو با هم صاحب هشت فرزند شدند.

جان و مری در دوران نوزادی دو دختر خود را از دست دادند، بنابراین ویلیام فرزند ارشد آن ها محسوب می شود.

تاریخ تولد ویلیام ناشناخته است، اما به طور سنتی در ۲۳ آوریل، روز سنت جورج برگزار می شود.

جان شکسپیر  به عنوان کارگر کارخانه دستکش ‌سازی کار می‌کرد، اما بعد ها در شهر استراتفورد با احراز موقعیت ‌های مدنی به شخصیت مهمی تبدیل شد.

موقعیت عالی او به این معنی بود که احتمال زیادی داشت که بتواند فرزندانش، از جمله ویلیام، را به مدرسه گرامر محلی بفرستد.

ویلیام شکسپیر احتمالاً در مدرسه جدید، کینگ در استراتفورد تحصیل کرده است. کینگ یک مدرسه رایگان بود که در سال ۱۵۵۳ تاسیس شد. این مدرسه حدود یک چهارم مایل (۴۰۰ متر) از خانه خانواده شکسپیر فاصله داشت.

زندگی شخصی

ویلیام شکسپیر تا هجده سالگی با خانواده اش در خانه شان در خیابان هنلی زندگی می کرد.

شکسپیر در هجده سالگی با “آن هاتاوی” که بیست و شش ساله بود ازدواج کرد.

دادگاه اسقف نشین ورچستر در ۲۷ نوامبر ۱۵۸۲ میلادی (۶ آذر ۹۶۱ شمسی) مجوز ازدواج آن ها را صادر و ثبت نمود.

این یک ازدواج اجباری بود، زیرا آن هاتاوی از ویلیام باردار شده بود.

آن ها با هم صاحب سه فرزند شدند. اولین دختر آن ها، سوزانا، شش ماه پس از ازدواج به دنیا آمد، کمی بعد آن هاتاوی دوقلوهایی با نام های همنت و جودیت را بدنیا آورد.

همنت زمانی که فقط ۱۱ سال داشت درگذشت.

همچنین اعتقاد بر این است که ویلیام شکسپیر در سال ۱۶۱۶ میلادی (۹۹۵ شمسی) در سن ۵۲ سالگی در گذشته است.

سال های گمشده زندگی ویلیام شکسپیر

پس از تولد دوقلوها، شکسپیر آثار تاریخی کمی از خود به جای گذاشت تا اینکه در سال ۱۵۹۲ میلادی (۹۷۱ شمسی) در بخشی از صحنه تئاتری که در لندن برگزار شد حضور پیدا کرد.

محققان از سال ‌های ۱۵۸۵ تا ۱۵۹۲ میلادی (۹۶۴ تا ۹۷۱ شمسی) به عنوان «سال ‌های گمشده شکسپیر» یاد می ‌کنند.

زندگینامه نویسان زیادی، جهت پر کردن این سالهای گمشده، داستان های غیرمعمول زیادی را گزارش کرده اند.

نیکلاس رو، اولین زندگی نامه نویس شکسپیر، یک افسانه استراتفورد را بازگو کرد که نشان می دهد شکسپیر از شهر به لندن گریخته است تا از تعقیب پلیس برای شکار غیرقانونی گوزن فرار کند.

شواهد کمی به جز شنیده‌ هایی که پس از مرگ او جمع ‌آوری شد، چنین داستان‌ هایی را اثبات می‌کند.

مهاجرت به لندن و آغاز حرفه تئاتر

به طور قطعی مشخص نیست که شکسپیر از چه زمانی شروع به نوشتن کرد، اما اشارات معاصر و سوابق اجراها نشان می دهد که چندین نمایشنامه او در سال ۱۵۹۲ میلادی (۹۷۱ شمسی) روی صحنه تئاتر در لندن اجرا شده اند.

در آن زمان او به اندازه‌ای در لندن شناخته شده بود که برخی از نویسندگان و نمایشنامه‌ نویسان او را در آثار خود مورد حمله قرار میدادند.

زندگی نامه نویسان بیان دارند که او ممکن است کار خود را در هر زمانی از بازه ۱۵۸۰ میلادی (۹۵۹ شمسی) تا ۱۵۹۲ میلادی (۹۷۱ شمسی) آغاز کرده باشد،

پس از سال ۱۵۹۴ میلادی (۹۷۳ شمسی)، نمایش‌ نامه های شکسپیر تنها توسط مردان لرد چمبرلین اجرا می ‌شد، شرکتی که متعلق به گروهی از بازیگران و نمایشنامه نویسان بزرگ، از جمله شکسپیر بود.

که پس از مدت کوتاهی این شرکت تبدیل به شرکت نوازندگی پیشرو در لندن شد.

پس از مرگ ملکه الیزابت در سال ۱۶۰۳ میلادی (۹۸۲ شمسی)، این شرکت توسط پادشاه جدید جیمز اول یک حق امتیاز سلطنتی دریافت کرد و نام خود را به مردان پادشاه تغییر داد.

سوابق موجود در مورد خرید و سرمایه گذاری املاک شکسپیر نشان می دهد که ارتباط او با این شرکت او را به مردی ثروتمند تبدیل کرد.

در سال ۱۵۹۷ میلادی (۹۷۶ شمسی)، او دومین خانه بزرگ خود را در استراتفورد خریداری کرد. در سال ۱۶۰۵ میلادی (۹۸۴ شمسی) نیز سرمایه گذاری های متعددی را انجام داده است.

از سال ۱۵۹۴ میلادی (۹۷۳ شمسی) برخی از نمایشنامه ‌های شکسپیر در نسخه‌ های کوارتو منتشر شدند.

تا سال ۱۵۹۸ میلادی (۹۷۷ شمسی)، آثار او سوای از محتوای عمیق و زیبایی که داشتند، تنها به دلیل وجود نام ویلیام شکسپیر به عنوان نویسنده به فروش میرفتند.

شکسپیر پس از موفقیت اش به عنوان نمایشنامه نویس به بازی در نمایشنامه های خود و سایر نمایشنامه ها ادامه داد.

ویلیام شکسپیر و بازیگری

اولین آثار ثبت شده ویلیام شکسپیر، ریچارد سوم و سه قسمت از هنری ششم است که در اوایل دهه ۱۵۹۰ میلادی (۹۶۹ شمسی) و در جریان درام تاریخی نوشته شد.

تاریخ‌گذاری دقیق نمایشنامه‌های شکسپیر بسیار دشوار هستند، مطالعات روی متون نشان می‌ دهد که آثار تیتوس آندرونیکوس، کمدی خطاها، رام کردن مرد زیرک و دو جنتلمن ورونا نیز ممکن است متعلق به اولین دوره بازیگری شکسپیر باشند.

اولین داستان‌ های او به ‌شدت برگرفته از ویرایش ۱۵۸۷ میلادی (۹۶۶ شمسی) رافائل هولینشد تواریخ انگلستان، اسکاتلند و ایرلند است که نتایج مخرب حکومت ضعیف یا فاسد را به نمایش می‌گذارد.

نمایشنامه های اولیه تحت تأثیر آثار سایر نمایشنامه نویسان الیزابتی، به ویژه توماس کید و کریستوفر مارلو، از سنت های درام قرون وسطی و از نمایشنامه های سنکا بودند.

کمدی خطاها نیز بر اساس مدل‌ های کلاسیک ساخته شده بود، اما هیچ منبعی برای تئاتر “رام کردن مرد زیرک” یافت نشد، اگرچه مربوط به نمایشنامه‌ ای جداگانه به همین نام است و ممکن است از یک داستان عامیانه مشتق شده باشد.

آثار ویلیام شکسپیر

آثار ویلیام شکسپیر در مجموع شامل ۳۸ نمایشنامه، ۲ شعر روایی، ۱۵۴ غزل و انواع شعر های دیگر است.

امروزه هیچ نسخه خطی اصلی از نمایشنامه های شکسپیر وجود ندارد. در واقع به لطف گروهی از بازیگران شرکت ویلیام شکسپیر است که ما تقریباً نیمی از نمایشنامه ها او را داریم.

بازیگران شرکت ویلیام شکسپیر این نمایشنامه ها را برای انتشار پس از مرگ شکسپیر حفظ کرده بودند.

این نوشته‌ها در کاغذهای قدیمی ای گردآوری شده بودند، در این کاغذها تنها ۳۶ نمایشنامه از شکسپیر نوشته شده بود، هیچ شعر و غزلی از وی در این کاغذ های یافت شده، وجود نداشت.

میراث شکسپیر به اندازه آثار او غنی و متنوع است. نمایشنامه های او اقتباس های بی شماری را در ژانرها و فرهنگ های مختلف ایجاد کرده است.

نمایشنامه های او در صحنه و سینما حضوری ماندگار داشته اند. ویلیام شکسپیر همچنان یکی از مهم ترین شخصیت های ادبی زبان انگلیسی است.

آثار متنی

در سال ۱۶۲۳ میلادی (۱۰۰۲ شمسی)، جان همینگز و هنری کوندل، دو تن از دوستان شکسپیر از گروه مردان پادشاه، نسخه ای از نمایشنامه های شکسپیر را منتشر کردند. 

این نسخه شامل ۳۶ متن بود، که ۱۸ متن آن برای اولین بار چاپ شد.

بسیاری از نمایشنامه ‌ها در سال های قبل در نسخه‌ های کوارتو ظاهر شده بودند.

کتاب‌ های سست ساخته شده از ورق‌ های کاغذی که دو بار تا شده و چهار برگ می‌شوند.

هیچ مدرکی نشان نمی‌ دهد که شکسپیر این نسخه ‌ها را نگاشته باشد.

شکسپیر نیز انتظار نداشت و برنامه ریزی نکرده بود که آثارش به هیچ شکلی باقی بمانند. این آثار احتمالاً به فراموشی سپرده می‌ شدند، اما ایده خودجوش دوستانش، پس از مرگ او، موجب ماندگار ماندن آثارش شدند.

اشعار و سایر آثار

در سال‌ های ۱۵۹۳ و ۱۵۹۴ میلادی (۹۷۲ تا ۹۷۳ شمسی)، زمانی که تئاترها به دلیل طاعون تعطیل شدند، شکسپیر دو شعر روایی با مضامین جنسی به نام‌ های “ونوس و آدونیس” و “تجاوز به لوکریس” منتشر کرد.

او آن ها را به هنری رایوتسلی و ارل ساوتهمپتون تقدیم کرد.

در شعر ونوس و آدونیس، یک آدونیس بی گناه پیشنهادهای جنسی ونوس را رد می کند. در حالی که همسر نیکوکار لوکریس توسط تارکین شهوتران مورد تجاوز قرار می گیرد. این اشعار دگردیسی های اوید، احساس گناه و سردرگمی اخلاقی را نشان می دهد که از شهوت کنترل نشده ناشی می شود.

هر دو اشعار او  محبوبیت پیدا کردند و اغلب در زمان حیات شکسپیر تجدید چاپ شدند.

سومین شعر روایی، شکایت یک عاشق، که در آن زن جوانی از اغوای خود توسط خواستگاری متقاعد کننده ابراز تاسف می کند، این غزل برای اولین بار در سال ۱۶۰۹ میلادی (۹۸۸ شمسی) چاپ شد.