تاریخ انتشار: ۱۷ بهمن ۱۴۰۱
صدام حسین برای بیش از دو دهه رئیس جمهور عراق بود و به عنوان رهبر درگیری های نظامی این کشور با ایران و ایالات متحده شناخته می شود.
صدام حسین یک سکولاریست بود که از طریق حزب سیاسی بعث به ریاست جمهوری دیکتاتوری رسید.
تحت حکومت او، قشر هایی از مردم از مزایای ثروت نفت برخوردار بودند، در حالی که مخالفان با شکنجه و اعدام مواجه شدند.
پس از درگیری های نظامی با نیروهای مسلح تحت رهبری ایالات متحده آمریکا، صدام حسین در سال ۲۰۰۳ میلادی (۱۳۸۲ شمسی) دستگیر شد و بعداً اعدام شد.
در این بخش قصد داریم بیوگرافی صدام حسین، جنایات و سلامت روانی او را مورد بررسی قرار دهیم، پس در ادامه با ما در سایت جادوی باور همراه باشید.
محتویات
صدام حسین (Saddam Hussein) در ۲۸ آوریل ۱۹۳۷ میلادی (۸ اردیبهشت ۱۳۱۶ شمسی) در تکریت عراق به دنیا آمد.
پدرش که چوپان بود، چند ماه قبل از تولد صدام ناپدید شد. چند ماه بعد برادر بزرگتر صدام بر اثر سرطان درگذشت.
هنگامی که صدام به دنیا آمد، مادرش که به دلیل مرگ پسر بزرگش و ناپدید شدن شوهرش به شدت افسرده شده بود. به همین دلیل مادر وی نتوانست به طور مطلوب از صدام مراقبت کند.
صدام در سه سالگی به بغداد فرستاده شد تا نزد عمویش «خیرالله طلفاح» زندگی کند.
سال ها بعد، صدام برای زندگی با مادرش به العوجه بازگشت، اما پس از آزار ناپدری‌اش، به بغداد گریخت تا دوباره با عمویش طلفاح، که یک مسلمان سنی مذهب معتقد و ملی گرای سرسخت عرب بود زندگی کند.
زندگی با خیرالله، تأثیر عمیقی بر صدام جوان گذاشت.
صدام پس از تحصیل در دبیرستان ملی گرایانه الکره در بغداد، در سال ۱۹۵۷ میلادی (۱۳۲۶ شمسی)، در سن ۲۰ سالگی به حزب بعث پیوست.
هدف نهایی ایدئولوژیک حزب بعث اتحاد کشور های عربی در خاورمیانه بود.
در ۷ اکتبر ۱۹۵۹ (۱۴ مهر ۱۳۳۸ شمسی)، صدام و سایر اعضای حزب بعث تلاش کردند تا عبدالکریم قاسم، رئیس جمهور وقت عراق را ترور کنند.
دلیل این حزب، مقاومت او در برابر پیوستن به جمهوری عربی در حال ظهور و اتحاد با حزب کمونیست عراق بود.
در درگیری عبدالکریم قاسم با بعثی ها و در جریان این سو قصد، راننده عبدالکریم قاسم کشته شد. عبدالکریم قاسم نیز چندین گلوله خورد، اما زنده ماند.
صدام از ناحیه پا مورد اصابت گلوله قرار گرفت. چند نفر از قاتلان احتمالی، دستگیر و محاکمه و اعدام شدند.
اما، صدام و چند نفر دیگر موفق به فرار به سوریه شدند و مدت کوتاهی در آنجا ماندند.
صدام در دانشکده حقوق قاهره در سال های ۱۹۶۲-۱۹۶۳ میلادی (۱۳۴۱-۱۳۴۲ شمسی) تحصیل کرد.
پس از به دست گرفتن قدرت توسط بعثی ها در عراق در سال ۱۹۶۳ میلادی (۱۳۴۲ شمسی)، در دانشکده حقوق بغداد ادامه تحصیل داد.
در سال ۱۹۶۳ میلادی (۱۳۴۲ شمسی)، زمانی که دولت قاسم در به اصطلاح انقلاب رمضان سرنگون شد، صدام به عراق بازگشت.
اما سال بعد در نتیجه ی درگیری های درون حزبی در حزب بعث، دستگیر شد.
در مدتی که در زندان بود همچنان درگیر سیاست بود. در سال ۱۹۶۶ میلادی (۱۳۴۵ شمسی) در سِمَت معاون دبیر فرماندهی منطقه فعالیت کرد.
او مدت کوتاهی پس از آن موفق به فرار از زندان شد. در سال های بعد به تقویت قدرت سیاسی خود ادامه داد.
در سال ۱۹۶۸ میلادی (۱۳۴۷ شمسی)، صدام در یک کودتای بدون خونریزی اما موفق بعثی شرکت کرد. که منجر به انتخاب احمد حسن البکر به عنوان رئیس جمهور عراق و صدام به عنوان معاون او شد.
در دوران ریاست جمهوری البکر، صدام ثابت کرد که یک سیاستمدار مؤثر و مترقی است. البته یک سیاستمدار کاملاً بی رحم!!!!
او کارهای زیادی برای نوسازی زیرساخت ها، صنعت و سیستم مراقبت های بهداشتی عراق انجام داد.
خدمات اجتماعی، آموزشی و یارانه های کشاورزی را به سطوحی که در سایر کشور های عربی منطقه بی نظیر بود، رساند.
او همچنین درست قبل از بحران انرژی در سال ۱۹۷۳ میلادی (۱۳۵۲ شمسی)، صنعت نفت عراق را ملی کرد. که منجر به درآمد های کلانی برای این کشور شد.
با این حال، در همان زمان، صدام به توسعه اولین برنامه تسلیحات شیمیایی عراق کمک کرد. برای محافظت در برابر کودتا، یک دستگاه امنیتی قدرتمند ایجاد کرد.
که هم گروه های شبه نظامی بعثی و هم ارتش خلق را شامل می شد. اغلب برای رسیدن به اهدافش از شکنجه، تجاوز جنسی و ترور استفاده میکرد.
در سال ۱۹۷۹ میلادی (۱۳۵۸ شمسی)، زمانی که البکر تلاش کرد عراق و سوریه را متحد کند (که در آن قصد داشت صدام را عملاً ناتوان کند)، صدام، البکر را مجبور به استعفا کرد.
در ۱۶ ژوئیه ۱۹۷۹ میلادی (۲۵ تیر ۱۳۵۸ شمسی)، صدام رئیس جمهور عراق شد.
کمتر از یک هفته بعد، او مجمع حزب بعث را فراخواند. در این جلسه، فهرستی متشکل از ۶۸ نام با صدای بلند خوانده شد.
هر یک از افراد فهرست بلافاصله دستگیر و از اتاق خارج شدند. از این ۶۸ نفر، همه محاکمه شدند.
به جرم خیانت مجرم شناخته شدند و ۲۲ نفر به اعدام محکوم شدند. تا اوایل اوت ۱۹۷۹ میلادی (مرداد ۱۳۵۸ شمسی)، صدها نفر از دشمنان سیاسی صدام اعدام شدند.
در همان سالی که صدام به ریاست جمهوری رسید، آیت الله خمینی یک انقلاب اسلامی موفق را در همسایه شمال شرق عراق، «ایران ما»، رهبری کرد.
صدام، که قدرت سیاسی اش تا حدی بر حمایت اقلیت سنی عراق استوار بود، نگران بود که تحولات در ایران که اکثریت شیعه هستند ممکن است به قیام مشابه در عراق منجر شود.
برای جلوگیری از چنین انقلابی در عراق، صدام در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ به نیروهای عراقی دستور داد تا به منطقه نفت خیز خوزستان در ایران حمله کنند.
این درگیری چندی بعد به یک جنگ همه جانبه تبدیل شد و ۸ سال به طول انجامید. اما کشور های غربی و بیشتر کشور های عربی، که از گسترش رادیکالیسم اسلامی و معنای آن برای منطقه و جهان هراس داشتند، علی رغم این واقعیت، با قدرت هرچه تمام تر از صدام حمایت کردند.
حمله صدام به ایران آشکارا قوانین بین المللی را نقض می کرد. همین ترس ها، در طول درگیری باعث شد که جامعه بین‌الملل، اساساً استفاده عراق از سلاح های شیمیایی و نسل‌کشی ای که این کشور با جمعیت کرد و برنامه هسته‌ای رو به رشد آن را نادیده بگیرد.
در ۲۰ اوت ۱۹۸۸ میلادی (۲۹ مرداد ۱۳۶۷ شمسی)، پس از سال ها درگیری شدید که صدها هزار کشته از هر دو طرف برجای گذاشت، سرانجام توافق آتش بس حاصل شد.
پس از جنگ ایران و عراق، صدام به دنبال ابزاری برای احیای اقتصاد و زیرساخت های ویران شده از جنگ با ایران بود. که همسایه ثروتمند عراق، کویت، توجه ش را جلب کرد.
صدام با این توجیه که کویت در تاریخ بخشی از عراق است، در ۲ اوت ۱۹۹۰ میلادی (۱۰مهر ۱۳۶۹ شمسی ) دستور حمله به کویت را صادر کرد.
قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد به سرعت تصویب شد و تحریم های اقتصادی علیه عراق وضع کرد و ضرب الاجلی تعیین کرد که تا آن زمان نیروهای عراقی باید کویت را ترک کنند.
هنگامی که تاریخ تعیین شده ی سازمان ملل در ۱۵ ژانویه ۱۹۹۱ میلادی (۲۵ دی ۱۳۶۹ شمسی) نادیده گرفته شد، یک نیروی ائتلاف سازمان ملل به رهبری ایالات متحده با نیروهای عراقی مقابله کرد و تنها شش هفته بعد، آنها را از کویت بیرون راند.
توافق نامه آتش بسی امضا شد که شرایط آن شامل برچیدن برنامه های میکروب و سلاح های شیمیایی توسط عراق بود.
تحریم‌های اقتصادی که قبلاً علیه عراق وضع شده بود به قوت خود باقی بود. علیرغم این واقعیت که ارتش او شکست سختی را متحمل شده بود، صدام مدعی پیروزی در درگیری شد.
مشکلات اقتصادی ناشی از جنگ خلیج فارس، جمعیت عراقی را که قبلاً از هم پاشیده بودند، بیشتر کرد.
در طول دهه ۱۹۹۰، قیام های شیعه و کردی مختلف رخ داد، اما بقیه جهان، از ترس جنگی دیگر، استقلال کردها (در مورد ترکیه) یا گسترش بنیادگرایی اسلامی کمک چندانی به حمایت از این شورش ها نکردند. یا هیچ کاری نکردند.
در نهایت توسط نیروهای امنیتی سرکوبگر فزاینده صدام سرکوب شدند. در عین حال، عراق همچنان تحت نظارت شدید بین المللی قرار داشت. د
سال ۱۹۹۳ میلادی (۱۳۷۲ شمسی)، زمانی که نیروهای عراقی منطقه پرواز ممنوع تحمیل شده توسط سازمان ملل را نقض کردند، ایالات متحده حمله موشکی مخربی را به بغداد انجام داد.
در سال ۱۹۹۸ میلادی (۱۳۷۷ شمسی)، نقض بیشتر مناطق پرواز ممنوع و ادعای ادامه برنامه های تسلیحاتی عراق منجر به حملات موشکی بیشتر به عراق شد. که تا فوریه ۲۰۰۱ میلادی (بهمن ۱۳۷۹ شمسی) به طور متناوب انجام می شد.
اعضای دولت جورج بوش ایالات متحده آمریکا مشکوک بودند که دولت حسین با سازمان القاعده اسامه بن لادن رابطه دارد.
جورج دبلیو بوش، رئیس جمهور وقت ایالات متحده، در سخنرانی خود در ژانویه ۲۰۰۲ میلادی (۲۵ دی ۱۳۸۰ شمسی)، عراق را به عنوان بخشی از به اصطلاح “محور شرارت” خود همراه با ایران و کره شمالی نامید.
مدعی شد که این کشور در حال توسعه سلاح های کشتار جمعی و حمایت از تروریسم است.
در اواخر همان سال، بازرسی های سازمان ملل از سایت های مشکوک تسلیحاتی در عراق آغاز شد، اما شواهد اندکی یا هیچ مدرکی مبنی بر وجود چنین برنامه هایی در نهایت یافت نشد.
با وجود این، در ۲۰ مارس ۲۰۰۳ میلادی (۲۹ اسفند ۱۳۸۱ شمسی)، به این بهانه که عراق در واقع برنامه تسلیحاتی مخفی دارد و در حال برنامه ریزی برای حملات است، یک ائتلاف به رهبری ایالات متحده به عراق حمله کرد.
در عرض چند هفته، دولت و ارتش سرنگون شدند. در ۹ آوریل ۲۰۰۳ میلادی (۲۰ فروردین ۱۳۸۲ شمسی)، بغداد سقوط کرد. اما صدام موفق شد از دستگیری خودداری کند.
در ماه های بعد، جستجوی فشرده برای صدام آغاز شد.
صدام حسین در حالی که مخفی شده بود، چندین فایل صوتی منتشر کرد که در آن مهاجمان عراق را محکوم کرد و به مقاومت دعوت کرد.
سرانجام، در ۱۳ دسامبر ۲۰۰۳ (۲۲ آذر ۱۳۸۲ شمسی)، صدام در یک پناهگاه کوچک زیرزمینی در نزدیکی یک خانه کشاورزی در الدور در نزدیکی تکریت پنهان شده بود پیدا شد.
او از آنجا به یک پایگاه آمریکایی در بغداد منتقل شد.
تا ۳۰ ژوئن ۲۰۰۴ میلادی (۱۰ تیر ۱۳۸۳ شمسی) در آنجا باقی ماند، تا زمانی که رسماً به دولت موقت عراق تحویل داده شد. تا به اتهام جنایت علیه بشریت محاکمه شود.
در طول محاکمه بعدی، صدام ثابت کرد که متهمی متخاصم است. اغلب به شدت اقتدار دادگاه را به چالش می کشید و اظهارات عجیبی می کرد.
در نتیجه در ۵ نوامبر ۲۰۰۶ میلادی (۱۴ آبان ۱۳۸۵ شمسی)، صدام مجرم شناخته شد و به اعدام محکوم شد.
این حکم مورد تجدیدنظر قرار گرفت، اما در نهایت توسط دادگاه تجدیدنظر تایید شد. در ۳۰ دسامبر ۲۰۰۶ میلادی (۹ دی ۱۳۸۵ شمسی)، در کمپ عدالت، یک پایگاه عراقی در بغداد، صدام علیرغم درخواستش برای شلیک گلوله به دار آویخته شد.
وی در ۳۱ دسامبر ۲۰۰۶ میلادی (۱۰ دی ۱۳۸۵ شمسی) در العوجه زادگاهش به خاک سپرده شد.
روان‌شناسی صدام حسین را می‌توان در قالب سندرم «خودشیفتگی بدخیم» توصیف کرد. مؤلفه‌های اصلی این سندرم، خودشیفتگی بیمارگونه، ویژگی‌های ضداجتماعی، ویژگی‌های پارانوئید و پرخاشگری بدون محدودیت است.
صدام علائم بیماری خودشیفتگی را از خود نشان می داد.
الگوی شخصیتی او که با بزرگ نمایی شدید، اعتماد به نفس بیش از حد و خود جذبی مشخص می شود تا حدی که فرد را از همدردی با درد و رنج دیگران ناتوان می کند.
رهبران با این مشخصات، عاری از همدلی و رنج انسانی هستند، که به آن ها اجازه می دهد تا به همان راحتی که می خواهند دشمنان خود را وحشیانه برکنار کنند و علیه مردم خود جنایات مرتکب شوند.
بسم الله الرحمن الرحیم صدام یک شخص دلیر نترس دلاور بود که به هیچکس سرخم نکرد و در جستجوی این بود که بتواند یک کشور اسلامی پر قدرت به وجود بیاورد که با دسیسه های غرب تا زمانی به عنوان دوست با او همکاری کردن و او را با درگیر کردن با ایران وکویت تضعیف کرد او را با هدف ها و تصمیم های که غرب پشت پرده گرفته بود به آن رسید که از یک سو نظام صدام را تضعیف کردن با درگیر کردن با کشورهای اسلامی دوم کشورهای اسلامی دیگر ایران وکویت را نیز تضعیف ساختن باجنگ درمقابل هم که ازین غرب سود بورد وهم کشورهای اسلامی را درگیر ساخت وهم صدام را با بهانه های مختلف هدف های که داشتن به آنها رسید یکی آن از بین بردن نظام صدام که از آن هراس داشتند وزمینه ای را به وجود آوردن که به عراق حمله کردن ونظام صدام را سرنگون کردند
صدام حسین به عنوان یک ریس جمهور بی رحم عمل کرد و زمانی که میدانست نفع خودش و کشورش در یک حمله و کاری است آن را انجام میداد و یک زندگی دلیرانه و شجاعانه خوبی داشت حکومت او خط و مرزی نداشت او از هیچ کشور هیچ سازمان ترسی نداشت و کاری که میخواست را انجام میداد و یکی از عادت های که باید هر ریس جمهوری باید داشته باشد همین است که ترس از هیچ کسی نباید باشد
کثیفترین موجودی که به شکل انسان بود، این پلشت و پلید رو باید فقط در داخل اتاقی که گاز خردل توش بود بمدت ده دقیقه حبس میکردن و بعد ولش میکردن تا با اون همه تاول و خارش های بدنش و به مرور کشته بشه، تا بفهمه شیمیائی چیست!؟
صدام به روایتی معتبر زنا زاده بوده و همچنین یک بیمار بسیار خطرناک روانی بود در کودکی بارها و بارها به وحشیانه ترین حالت ممکن بهش تجاوز شده خوب یک همچین حیوون کثیفی حقش هست که حتی یک ثانیه زنده نباشه که بیاد توی جامعه من واقعا از تمام حیوون های عالم عذر خواهی میکنم که صدام رو به اونا تشبیه کردم صدام کثافتی بود که نظیر اون هرگز در کل تاریخ تکرار نخواهد شد
آن کسی که گفت صدام بیگاه است باید دستگیر و اعدام شود چون خودش بعثی است و طرفداری دشمن را میکند
تقصیر صدام حسین نبود این روزگار این مردم آدم به این روز میاره به خدا قسم تقصیر صدام حسین نبود واقعا بی گناه بود باید اعدام نمیشد
عزت و ذلت دست خداست هرکه را بخواهد عزت میدهد هرکه را بخواهد ذلت.
الله اعلم هر چه هست خدا میداند و بس
وحشی جنایتکار
صدام یک مریض روانی بود و این بدون شک ریشه در دوران کودکی و نوجوانی اون داشت حالا در این دوران چه بی رحمی ها و بلاهایی سرش اوردن که همچین آدم بی رحمی شده فقط خودش میدونه و خدای خودش چون اگر منم بودم و به همچین قدرتی میرسیدم هیچوقت هیچ جایی روم نمیشد از بدبختیای دوران کودکی و نوجوانیم بگم.. ولی چیزی که مطمعنم اینه که یه بچه ای که تو یه خانواده خوب بدون فشار عصبی بزرگ بشه محال ممکنه در آینده همچین آدمی بشه که نتونه درک کنه کشتن هزاران آدم بی گناه یعنی چی مطمعنم بلاهای خیلی بدی سرش اوردن حالا یا شکنجه جسمی یا روحی یا هرچیز دیگه ای میتونه باشه و احتمال میدم توسط ناپدری که داشته اینطور شده
باسلام کی بود آخرش چی شد همان رعیس جمهوری که بیش از دو دهه به عراق حکومت کرد آخرش از کجا سر درآورد حقش بود جنایتکار رو باید به سزای عملش رسوند
به قول حضرت سعدی که می فرماید
زورت گر با پیش می رود
با خداوند غیب دان نرود
بالاخره سرنوشت و عاقبت فرد ظالم و بی رحم، غیر از این باشد باید شک نمود
چه بسیار انسان های بی گناه، بواسطه این خونخوار از گردونه هستی حارج شدند
ولی ای کاش به حای یک گلوله هر روز بخشی از بدن ان را تک تکه می کردند تا معنی واقعی ظلم و بی رحمی را کاملا حس میکرد
باید شیمیایی میکردن خودش رو و روزی ۱۰۰ گرم از گوشت کثیف اون خوک رو می بریدند تا زجر کش و سپس بمیرد
سگ تو روحش از طرف مردم خوزستان
اجرای حکم اعدام برای صدام به نظر عاقبت به خیری برای یک جنایتکار بود او باید در حضور جانبازان شیمایی ایران داخل یک قفس فلزی مواد شیمیایی تزریق میشد تا بعد از سالها درد و رنج در دنیار شکنجه میشد بعد عبرتی میشد برای جنایتکاران تاریخ …
جنایت کردها رو که از همه جنایاتش بی رحم تر بود و حتی دلیل دادگاهی توسط قاضی کرد زبان شیمیایی و نسل کشی و انفال کردها بود جا انداختی که یکی از اصلی ترین جنایات بشری شامل انفال و نسل کشی وشیمیای است و دلیل سرنگونی و حمله امریکا صلاح کشتار جمعی که با ان کردها رو کشت است امیدوارم این مقاله این قسمتش رو اضافه کنید که مهمترین سرگذشتت است رو هم در مقاله بگنجانید که کامل تر بشه
درضمن نمیشه ایشون رو با کشتارایی که انجام داده جزو افراد موفق جازد ایشون فقط یک دیکتاتور مشهور بوده که دوران کودکی سختی رو تجربه کرده بهتر بود تو عنوان افراد موفق سرشماری نمیشد