تاریخ انتشار: ۲۳ مهر ۱۴۰۲
داریوش اقبالی یک خواننده و آهنگساز مشهور ایرانی است.
او بیش از ۲۷ آلبوم منتشر کرده و در دو فیلم ایرانی بازی نموده است.
وی به خاطر صدای گرم و گیرایش که هم در تصنیف ها و هم در ترانه های سیاسی و اجتماعی شنیده می شود شهرت دارد.
داریوش اقبالی همچنین یک انسان دوست و موسس بنیاد آیینه است که به بهبود معتادان کمک می کند.
در این بخش از زندگینامه افراد موفق قصد داریم زندگینامه داریوش اقبالی رو مورد بررسی قرار دهیم پس در ادامه با ما در سایت جادوی باور همراه باشید.
محتویات
داریوش اقبالی (Dariush Eghbali) در ۱۳ بهمن ۱۳۳۰ در تهران به دنیا آمد.
به دلیل شغل پدرش یعنی محمود اقبالی، او دوران کودکی اش را در شهرهای میانه، کرج و کردستان گذراند.
علاقه وی به خوانندگی و موسیقی از همان دوران کودکی اش آغاز شد.
هنگامی که تنها ۹ سال سن داشت داوطلب شد تا در مدرسه بر روی صحنه آواز بخواند.
داریوش اقبالی تا قبل از سن بلوغ یعنی تا قبل از اتمام دوران دبیرستان برای اجرا و خوانندگی در همایش ها و جشن های زیادی داوطلب شد.
وی دوران دبیرستان اش را در دبیرستان هایی از جمله: کرج، فارابی، رازی و آزادگان تهرانپارس گذارند.
آشنایی او با حسن خیاط باشی یکی از بازیگران و گویندگان پیش از انقلاب، باعث شد تا علاقه وی به موسیقی دوچندان شود.
در واقع می توان گفت داریوش اقبالی فعالیت در زمینه موسیقی را به صورت جدی از ۱۹ سالگی آغاز کرد.
وی به کمک حسن خیاط باشی در همان سن ۱۹ سالگی اولین موسیقی خود را با نام “به من نگو دوست دارم” منتشر نمود.
مصطفی جاویدان وظیفه آهنگسازی این ترانه را برعهده گرفت.
اولین تجربه داریوش اقبالی برایش بسیار خوشایند بود، چراکه این موسیقی مورد توجه عموم مردم قرار گرفت.
او به کمک این موسیقی توانست به شهرت زیادی دست پیدا کند.
پس از این موسیقی، اثر دیگر وی با نام “نبسته پیمان” انتشار پیدا کرد. این اثر نیز رضایت مردم را به خوبی جلب نمود.
در زمان حکومت خاندان پهلوی وی چندین بار بخاطر خواندن آهنگ های سیاسی زندانی و دستگیر شد.
از سیاسی ترین آثار وی میتوانیم به موارد زیر اشاره کنیم:
ضبط و انتشار ترانه های بالا باعث شد تا وی مجموعا ۲۶ ماه از عمر خود را در زندان بگذراند. که از این ۲۶ ماه تقریبا ۶ ماه وی در انفرادی بود.
هنگامی که وی برای جراحی و معالجه صورت اش به انگلستان سفر کرده بود، رژیم ایران تغییر پیدا کرد و جمهوری اسلامی ایران بر روی کار آمد.
این اتفاق منجرب شد تا داریوش اقبالی دیگر به ایران بازنگردد و فعالیت خود را در خارج از ایران ادامه دهد.
او پس از انقلاب اسلامی ایران بخشی از صحنه موسیقی دیاسپوریک در لس آنجلس شد.
وی همچنان به خواندن ترانه هایی که به نظام سیاسی جدید ایران اعتراض می کرد و از پناهندگان و پناهجویان ایرانی حمایت می کرد، ادامه داد.
برخی از آهنگ های معروف داریوش اقبالی عبارتند از:
“چشم من” آهنگی است عاشقانه که بیانگر عشق و ارادت خواننده به معشوق است. این آهنگ در سال ۱۹۹۱ میلادی (۱۳۷۰ شمسی) منتشر شد و یکی از محبوب ترین آهنگ های داریوش می باشد..
“فریاد زیر آب” ترانه ای سیاسی است که به نقد ظلم و بی عدالتی حکومت وقت می پردازد. این آهنگ در سال ۱۹۹۱ میلادی (۱۳۷۰ شمسی) منتشر شد و یکی از قوی ترین آهنگ های داریوش به حساب می آید.
“به من نگو دوست دارم” آهنگ غمگینی است که درد و خیانت خواننده توسط معشوق را به تصویر می کشد.
“مصبب”، این یک آهنگ فلسفی است که معنی و هدف زندگی و مرگ را بررسی می کند.
داریوش از اولین باری که به زندان افتاد به هروئین اعتیاد پیدا کرد و رنج می برد.
او در سال ۲۰۰۰ میلادی (۱۳۷۹ شمسی) هروئین را ترک کرد و آهنگی با عنوان معجزه خاموش خواند.
وی همچنین وب سایت بهبودی خود، آینه و بنیاد آینه خود را راه اندازی کرد که هدف آن کمک به معتادان ایرانی و خانواده های آنهاست.
بنیاد داریوش اقبالی تاکنون به ۴۰۰۰۰ ایرانی برای ترک اعتیاد کمک کرده است.
خانواده داریوش اقبالی متشکل از اعضای زیر است:
همسرش ونوس اقبالی که یک شریک حامی و مادری مهربان است. او اغلب داریوش اقبالی را در کنسرت ها و رویدادهایش همراهی می کند.
پسرش میلاد اقبالی که نوازنده و تهیه کننده می باشد. او در برخی از آلبوم هایش مانند دنیا در روزای من و رویاهای بی پایان با پدرش همکاری کرده. میلاد همچنین استودیو شخصی خود به نام میلاد موزیک را اداره می کند.
دخترش بیتا اقبالی که وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر است. او برای بنیاد آیینه کار می کند که توسط پدرش برای کمک به بهبودی معتادان تاسیس شده. وی همچنین مدافع حقوق زنان و عدالت اجتماعی در ایران و خارج از کشور است.
داریوش اقبالی خانواده خود را بسیار دوست دارد و اغلب نسبت به آنها ابراز قدردانی و محبت می کند. این خواننده مشهور یک شوهر و پدر فداکار و یک پسر دلسوز است. او همچنین یک مسلمان است و در لس آنجلس، کالیفرنیا زندگی می کند.
این خواننده محبوب در لس آنجلس، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا زندگی می کند.
لس آنجلس شهری گسترده در جنوب کالیفرنیا است که به دلیل صنعت سرگرمی، تنوع فرهنگی و هوای آفتابی شناخته شده و به همین دلیل مشاهیر و سلبریتی های زیادی این شهر را برای زندگی کردن انتخاب می کنند.
کالیفرنیا ایالتی در ساحل غربی ایالات متحده آمریکا است که با اقیانوس آرام، اورگان، نوادا و آریزونا همسایه می باشد.
ایالات متحده آمریکا یک جمهوری فدرال متشکل از ۵۰ ایالت و یک منطقه فدرال است که در آمریکای شمالی واقع شده.
یکی از شایعات این است که داریوش اقبالی در یکی از کنسرت های لاس وگاس، سال ۲۰۰۸ میلادی (۱۳۸۷ شمسی) اظهاراتی ضدیهودی کرده و به قسمتی از کتابی به نوشته خلیل جبران که گفته می شد یهودیان “خرابکار” هستند، اشاره کرد.
اما این شایعه نادرست بوده، زیرا کتابی که داریوش از آن نقل کرد، جبران نبود بلکه از نویسنده ای لبنانی به نام میخائیل نعیمی (یکی از دوستان جبران) است.
نام کتاب «کتاب میرداد» و قسمتی که نقل کرده از عربی به فارسی اشتباه ترجمه شده بود.
داریوش بابت سوء تفاهم عذرخواهی کرد و تصریح کرد که به همه ادیان و اقوام احترام می گذارد.
شایعه دیگر از این قرار است که او درگیر ترس از بمب بود و برای همین کنسرت او در لندن را در سال ۲۰۲۲ میلادی (۱۴۰۱ شمسی) لغو کردند، زیرا برخی از حاضران در حین نمایش، شعارهای ضد دولتی سر دادند.
اما این شایعه نادرست تلقی شد، زیرا تهدید بمب گذاری به صورت ناشناس توسط پلیس دریافت شده و هیچ مدرکی دال بر ارتباط آن با داریوش یا طرفدارانش وجود نداشت.
پلیس گفت هیچ چیزی دلیل بر واقعی بودن تهدید وجود ندارد و مدیریت محل برگزاری کنسرت برای احتیاط تصمیم به تخلیه گرفتند.
داریوش از این اتفاق ابراز ناراحتی و تاسف کرد و از حمایت هوادارانش متشکر شد.
شایعه سوم که مدتی بر سر زبان ها افتاد: داریوش از حامیان میرحسین موسوی، رهبر اپوزیسیون ایران است که در انتخابات جنجالی ریاست جمهوری سال ۲۰۰۹ میلادی (۱۳۸۸ شمسی) با محمود احمدی نژاد رقابت کرد.
اما این شایعه نادرست بود چرا که داریوش هرگز از هیچ حزب سیاسی یا نامزدی در ایران حمایت نکرده است.
همچنین او گفت از حق آزادی و دموکراسی مردم ایران بدون توجه به گرایش سیاسی آنها حمایت می کند.
اکثر اشعار و ترانه های وی برگرفته شده از آثار شاعران برتر ایرانی همچون مولانا و حافظ شیرازی می باشند.
بسیاری از ترانه های وی به مسائل اجتماعی همچون فقر، اعتیاد، ظلم و آزادی می پردازد.
بد نیست بدانید تعداد زیادی از آثار وی علاوه بر مردم ایران برای مردمان کشور هایی از جمله کشور های غربی و اروپایی دارای محبوبیت بی‌شماری است.
آلبوم های داریوش اقبالی به ترتیب سال انتشار به شرح زیر است:
داریوش اقبالی تجربه ۳ ازدواج را داشته است. بد نیست بدانید که وی در مصاحبه های اخیرش اعتراف کرده که تنها یک بار عاشق شده و آن هم به زمان پیش از انقلاب باز میگردد.
در ادامه او می گوید که در زمان نوجوانی به دختری به نام شقایق علاقمند شدم که متاسفانه در همان سال ها در یک صانحه رانندگی جان خود را از دست داد.
به همین علت نیز ترانه شقایق را برای او سرودم…
سال ها بعد یعنی مدت کمی مانده به انقلاب سال ۱۳۵۷ شمسی، در یکی از کنسرت هایش بر روی صورت وی اسید ریخته شد. این عمل توسط دختر جوانی انجام شده بود.
پس از همسر اولش، او با زنی به نام فیروزه ازدواج نمود. حاصل ازدواج فیروزه و داریوش اقبالی یک دختر بچه به نام بیتا بود.
این ازدواج داریوش دوام چندانی نداشت و او از فیروزه جدا شد.
چند سال بعد وی به مدت یکسال با گوگوش ستاره موسیقی ایران وارد رابطه شد.
در سال ۱۳۸۲ شمسی داریوش اقبالی با زنی به نام ژینوس ازدواج نمود.
در حال حاضر او دارای یک فرزند پسر به نام میلاد و یک فرزند دختر به نام بیتا می باشد.
مطالب شما خیلی غلط داشت. مثل شقایق که شعر استاد اردلان سرفراز. یا چشم من که اردلان در سوک پدرش وقتی مرحوم شد سرود. فریاد یر آب عاشقانه س.یا مسبب که با ص نوشتی و…
اکبراکبرچقدر جالب بود نمیدونستم تو زمان شاه هم داریوش زندانی شده بخاطر خوانندگیش همچنان داریوش خواننده مورد علاقه منه