تاریخ انتشار: ۳ مهر ۱۴۰۲
یکی از فیلسوفان برجسته در قرن بیستم، برتراند راسل بود که علاوه بر علم فلسفه در تاریخ، نویسندگی، ریاضیات، علوم سیاسی، جامعه شناسی و ادبیات نیز سر رشته داشت.
از جمله تلاش های برجسته که در زندگینامه برتراند راسل بیان شده است این می باشد که او به همراه آلفرد نورث وایت هد به دنبال آن بودند که از راه منطق کلاسیک، بنیانی منطقی برای ریاضیات را ارائه دهند.
راسل همانند جرج ادوارد مور، گوتلوب فورگه و لودویگ ویتگنشتاین از بنیان گذاران فلسفه تحلیلی به شمار می رود.
کارهای راسل اثرات زیبا و شگرفی بر ریاضیات، علوم شناختی، منطق، زبان شناسی، علوم کامپیوتر، فلسفه به خصوص فلسفه زبان، متافیزیک و معرفت شناسی گذاشت.
وی از جمله معدود فیلسوفانی است که آثارش به شکل وسیع توسط عموم مردم مطالعه می شود.
راسل در طول عمرش، همیشه خود را سوسیالیست (جامعه خواه یا جامعه گرا)، لیبرال (آزادی خواه) و صلح طلب می نامید.
در این بخش از زندگینامه افراد موفق قصد داریم زندگینامه برتراند راسل را مورد بررسی قرار دهیم پس در ادامه با ما در سایت جادوی باور همراه باشید.
محتویات
برتراند راسل با نام کامل برتراند آرتور ویلیام راسل (Bertrand Arthur William Russell) در ۱۸ مه ۱۸۷۲ میلادی (۲۹ اردیبهشت ۱۲۵۱ شمسی) در ولز متولد شده است.
وی بیشتر عمر خود را در انگلستان گذراند اما اصالتی ولزی داشت.
کودکی و نوجوانی برتراند راسل در کودکی پر از مشقت و سختی بود. بنابر گفته خود، در آن دوران رنج زیادی به دلیل از دست دادن عزیزانش کشیده بود.
خانواده برتراند راسل از شهروندان قدیمی و با نفوذ به شمار می رفتند.
پدر بزرگ برتراند یعنی جان راسل، ششمین دوک بدفورد بود و در زمان ویکتوریا دو بار نخست وزیر بریتانیا شد.
پدر برتراند یعنی جان راسل لرد آمبرلی نیز از اشراف زادگان به شمار می رفت، وی به هیچ دینی اعتقاد نداشت.
مادر برتراند راسل که از مبارزان آزادی زنان بود در سال ۱۸۷۴ میلادی (۱۲۵۳ شمسی) بر اثر دیفتری درگذشت.
زمان کوتاهی پس از مرگ مادرش، خواهرش ریچل که از او چهار سال بزرگ تر بود نیز درگذشت.
دو سال بعد از این واقعه، در سال ۱۸۷۶ میلادی (۱۲۵۴ شمسی) راسل پدرش را نیز بر اثر برونشیت از دست داد.
پدربزرگ برتراند سرپرستی او و برادرش فرانک که از او هفت سال بزرگ تر بود را به عهده گرفت.
برتراند راسل پدربزرگش را بسیار دوست می داشت و از او به عنوان پیرمردی مهربان و ویلچرنشین یاد می کرد.
دو سال بعد نیز در سال ۱۸۷۸ میلادی (۱۲۵۶ شمسی)، پدربزرگش جان راسل نیز درگذشت و بیوه جان راسل سرپرستی برتراند و فرانک را تا نوجوانی بر عهده گرفت.
در زندگینامه برتراند راسل طبق گفته هایش نوشته شده که در نوجوانی علاقه بسیاری به ریاضیات و فلسفه داشته و تنها چیزی که جلوی خودکشی کردن او بر اثر رنج از دست دادن عزیزانش در زمان کودکی را می گرفت، شوق یادگیری هر چه بیشتر ریاضیات بود.
یکی دیگر از موضوعات جالب و بحث برانگیز در زندگینامه برتراند راسل، زندگی شخصی او بود.
راسل ۴ بار ازدواج کرد و زندگی آشفته و به دور از آرامشی داشت.
وی در سال ۱۸۹۴ میلادی (۱۲۷۲ شمسی) با آلیس پیرسال اسمیت ازدواج نمود.
اما پس از چند سال، آلیس را رها کرد و دل به زن دیگری بست.
او در سال ۱۹۲۱ میلادی (۱۲۹۹ شمسی) از آلیس جدا شد و با دورا بلک ازدواج کرد و ۲ فرزند آوردند.
پس از ۱۴ سال، بعد از اینکه دورا از یک فعال سیاسی به نام گریفین بری باردار شد، از دورا نیز جدا شد و تا پایان عمر با یکدیگر دشمن بودند.
دورا برای فرزندی که از گریفین بری باردار شده بود، شناسنامه ای با نام خانوادگی راسل گرفت و این کار او باعث تشدید دشمنی بینشان شد.
برتراند راسل زمانی با پاتریشا هلن اسپنس ۲۱ ساله ازدواج کرد که یک سال از زمان طلاقش با دورا گذشته بود.
در سال ۱۹۵۲ میلادی (۱۳۳۰ شمسی) از پاتریشا نیز جدا شد و همان سال با ادیث فینچ ازدواج نمود که تا پایان عمرش با ادیث بود.
فرزند برتراند راسل، جان راسل، دچار جنون شد که دلیل آن در کتاب فیلسوفان بدکردار اشاره شده است.
در این کتاب شواهدی مبهم درباره ارتباط برتراند راسل با عروسش و آگاه شدن جان پسر برتراند از این واقعه آمده است.
اما برخی نیز معتقد هستند که جنون در خانواده راسل ارثی بوده و دلیل جنون جان نیز همین است.
یکی از موضوعات بحث برانگیز در زندگینامه برتراند راسل، اخراج وی از دانشگاه بود.
او در آغاز دوران جوانی، به مطالعه آثاری از پرسی بیش شلی شاعر غزلسرای انگلیسی روی آورد، که منجر به تغییر مسیر زندگی او شد.
پس از آن مشغول تحصیل در فلسفه و ریاضیات در دانشگاه ترینیتی در کمبریج شد.
او در سال ۱۹۰۱ میلادی (۱۲۷۱ شمسی)، پارادوکس راسل را کشف کرد و پس از ۷ سال، عضو انجمن سلطنتی علوم بریتانیا شد.
راسل در زمان جنگ جهان اول، به این علت که به دنبال مبارزات ضد جنگ بود از دانشگاه اخراج و در زندان بریکستون محکوم به ۷ ماه حبس شد.
برتراند راسل دارای دیدگاه های بلند منظری بود که از مهم ترین آن ها فعالیت های صلح جویانه و ضد جنگ می باشد.
در ادامه به توضیحات بیشتری از دیدگاه ها و فعالیت های وی می پردازیم.
فعالیت های ضد جنگ او، یکی دیگر از مسئله هایی است که در زندگینامه برتراند راسل ثبت شده است.
برتراند یک فعال ضد جنگ و مخالف امپریالیسم بود. همانطور که اشاره شد وی به دنبال عقاید صلح طلبانه بود.
او به دلیل سخنرانی در تظاهرات ضد جنگ علیه دولت ایالات متحده برای ورود به جنگ جهانی اول از دانشگاه اخراج و به مدت ۷ ماه زندانی شد.
از اقدامات صلح طلبانه راسل می توان به موارد زیر اشاره کرد:
در زندگینامه برتراند راسل به فعالیت های ادبی و ریاضیات نیز اشاره شده است.
برتراند راسل با نوشتن آثاری در زمینه های دفاع از انسان گرایی و آزادی بیان، موفق شد تا در سال ۱۹۵۰ میلادی (۱۳۲۸ شمسی) جایزه نوبل ادبیات را از آن خود کند.
همچنین او پارادوکس راسل را در ریاضیات کشف کرد که کمک بسیاری به گسترش نظریه مجموعه ها کرد.
او به عنوان یکی از بنیانگذاران مدرن منطق ریاضی، به توسعه منطق ریاضی بسیار مشهور است.
علاوه بر این موضوعات که در زندگینامه برتراند راسل ذکر شده است، راسل در زمینه‌های دیگری نیز مثل اخلاق، دین، سیاست و تاریخ فعالیت داشت.
او یکی از متفکران پرکار و تأثیرگذار قرن بیستم بود.
از مقالات برتراند راسل می توان به مقاله باب دلالت اشاره نمود که بعدتر به یکی از چارچوب های فلسفه تبدیل شد.
از جمله فعالیت هایی که در زندگینامه برتراند راسل به آن اشاره شده است، فعالیت های راسل در فلسفه، منطق و نظرات دینی و اجتماعی وی می باشد.
او علاوه بر ریاضیات، به دلیل نظراتش در فلسفه تحلیلی شهرت پیدا کرد.
برتراند راسل متفکری صلح طلب است که از بنیان گذاران اصلی فلسفه تحلیلی و پایه گذاران منطق نوین به شمار می رود.
یکی از مشهورترین فیلسوفان خداناباور در قرن بیستم و از منتقدان برجسته دین مسیحی، برتراند راسل بود.
البته او همانطور که در مناظره با فردریک کاپلستون می گوید، مدعی توانایی در اثبات عدم وجود خدا نیست. اما پس از چند سال با به کارگیری تمثیل قوری سماوی سعی در تاکید بر دیدگاه بی خدایانه نمود.
راسل یک روشن فکر دینی بود که دیدگاه او متفاوت از ادعاها و انتقادهای مطرح شده در ارتباط با بی دین بودن او می باشد.
برتراند راسل هیچوقت با دین یا تفکر دینی مشکلی نداشت.
در حقیقت مشکل وی، دین مداری بدون اندیشه بود.
وی همه دینداران را به چالش هایی می کشید که حاصل پرسش های ذهنی وی بود.
او همیشه به این نکته پافشاری می کرد که عقل باید در صدر همه باورها قرار گیرد و تعصبات به تصمیم گیری افراد راه پیدا نکند.
به همین علت او مسائل و پرسش هایی بحث برانگیز از لحاظ دینی را مطرح می کند که لازم است به طور کلی بررسی شوند.
برتراند راسل در اقدامات اجتماعی نیز فعال بود.
وی انسانی دغدغمند نسبت به جامعه جهانی و اجتماع خویش به شمار می رفت.
او به محض اینکه شرایط را برای سخن گفتن فراهم می دید، کتاب هایی را در رابطه با آزادی های اجتماعی و فردی می نوشت که هدف او از نوشتن این کتاب ها بالا بردن آگاهی جامعه های بشری بود.
یکی دیگر از موضوعات بحث برانگیز در زندگینامه برتراند راسل، اعتقادات وی می باشد.
او یک خداناباور بود و همیشه به اعمال و دین مسیحیت انتقاد می نمود.
او در بخشی از کتاب با نام “چرا مسیحی نیستم؟” ادعایی مبنی بر توانایی خود در عدم وجود خدا نداشت اما پس از چند سال با ارائه تمثیل قوری سماوی یا همان قوری چای آسمانی بر دیدگاه بی خدایانه خود تاکید نمود.
او در این باره می گوید:
«به عنوان یک فیلسوف، اگر بخواهم برای شنونده های فلسفی سخن بگویم، باید بگویم که خودم را یک ندانم گرا توصیف می کنم. چرا که فکر نمی کنم استدلالی مطمئن وجود داشته باشد که کسی بتواند اثبات کند که خدایی وجود ندارد.
از سوی دیگر اگر بخواهم بر فردی معمولی در خیابان اثر صحیحی بگذارم فکر می کنم که باید بگویم من یک خداناباور هستم. چرا که وقتی می گویم نمی توانم ثابت کنم که خدایی وجود ندارد مجبورم که همچنین به همانگونه بگویم که نمی توانم اثبات کنم که خدایان هومری وجود ندارند».
برتراند راسل پس از ۹۸ سال زندگی در تاریخ ۲ فوریه ۱۹۷۰ میلادی (۱۳ بهمن ۱۳۴۸ شمسی) در پنریندیدرایث بر اثر آنفولانزا درگذشت.
عجیب ترین چیزی که در زندگینامه برتراند راسل بیان شده است، این می باشد که ایشان آرامگاهی ندارد.
بنا به وصیتی که وی کرده بود، جسد او را سوزاندند و خاکستر آن را روی کوه های ولز ریختند.
وی در سال ۱۹۵۰ میلادی (۱۳۲۸ شمسی) به پاس آثار گرانقدرش در حمایت از نوع دوستی و آزادی اندیشه، برنده جایزه نوبل ادبیات شد.
که می توان او را به عنوان یکی از تاثیرگذارترین ادیبان و نویسندگان در سطح جهان محسوب کرد.
با توجه به توضیحاتی که در رابطه با زندگینامه برتراند راسل ارائه شد، شما با وی آشنا شده و اطلاعاتی را در رابطه با زندگی شخصی، دیدگاه ها و فعالیت ها و همچنین اعتقادات او به دست آوردید.
همانگونه که توضیح داده شد وی یکی از مشهورترین فیلسوفان و ریاضیدانان در قرن بیستم بود که علاوه بر آن در رشته هایی دیگری چون تاریخ، نویسندگی، علوم سیاسی، جامعه شناسی و ادبیات نیز سررشته داشت.
او در سال ۱۹۵۰ میلادی (۱۳۲۸ شمسی) برنده جایزه نوبل ادبیات شد که می توان از او به عنوان یکی از تاثیرگذارترین نویسندگان در قرن بیستم یاد کرد.
از موضوعات دیگری که به آن اشاره شد، اعتقادات راسل بود که از او می توان به عنوان یکی از فیلسوفان خداناباور یاد کرد.
دیگر مسئله جالب در رابطه با برتراند راسل، اخراج او از دانشگاه به دلیل فعالیت های ضد جنگ و صلح جویانه اش بود.
او به دلیل تفکرات صلح آمیز و ضد جنگ و همچنین عقایدی که در خصوص دین و جامعه دارد، در کشور ایران مشهور شده است.
ممنونم که تا انتهای مقاله زندگینامه برتراند راسل همراه ما بودید.
دیدگاه‌ها