تاریخ انتشار: ۲۸ دی ۱۴۰۲
بیوگرافی ناصر حجازی از جمله زندگینامه های پر طرفداری است که اهالی فوتبال مشتاق خواندن و دانستن آن می باشند.
آقای حجازی از جمله مربیان مطرح کشورمان می باشد که از طرفداران بسیاری برخوردار بود و همیشه مورد استقبال عامه مردم قرار می گرفت.
وی به عنوان دروازه بان تیم ملی ایران و همچنین تیم استقلال بازی می کرد.
در این بخش از زندگینامه افراد موفق قصد داریم زندگینامه ناصر حجازی را مورد بررسی قرار دهیم پس در ادامه با ما در سایت جادوی باور همراه باشید.
محتویات
ناصر حجازی بازیکن و مربی فوتبال، متولد ۲۳ آذر ۱۳۲۸ می باشد که در پیرانشهر آذربایجان غربی به دنیا آمد.
خانواده آنها به دلیل نظامی بودن شغل پدرش، در یک مکان ساکن نبودند.
خانواده حجازی بعد از اتمام دوران دبستان ناصر به تهران مهاجرت کردند و باعث رقم خوردن فصل جدیدی از زندگینامه ناصر حجازی شدند.
ناصر حجازی در یک خانواده هشت نفره در تهران زندگی می کرد. پدرش اهل تبریز بود و مادرش اهل خرم دره.
وی در دوران کودکی خود بسیار بازیگوش و سر به هوا بود طوری که کلاس سوم دبستان و ششم دبستان را رفوزه شد.
ولی هر طور که بود توانست دیپلم خود را بگیرد و از مدرسه فارغ التحصیل شود.
او که در تیم فوتبال دبیرستان ابومسلم بود در گوشه راست و دروازه می ایستاد.
لازم به ذکر است که بگوییم ناصر حجازی در تیم بسکتبال دبیرستانش نیز نقش پررنگی داشت.
او در دبیرستان های مختلفی از جمله ابومسلم، سعادت و سینا تحصیل نمود.
وی پس از دریافت دیپلم وارد مقطع دانشگاه شد و لیسانس خود را از رشته مترجمی دریافت نمود.
ناصر حجازی در سال ۱۳۵۰ وارد دانشکده عالی ترجمه شد و سال ۱۳۵۶ مدرک لیسانس خود را دریافت کرد.
بهناز شفیعی همسر ناصر حجازی است که آنها دو فرزند به نام های آتیلا و آتوسا دارند.
هر دو فرزند ناصر حجازی فوتبالیست هستند و نامی آشنا در حرفه خود دارند.
آتیلا در تیم استقلال بازی می کرد و آتوسا نیز کاپیتان تیم ملی فوتسال بانوان بود.
همسر آتوسا یعنی سعید رمضانی نیز بازیکن فوتبال است.
ناصر حجازی یک نوه به اسم امیر ارسلان دارد که فرزند آتوسا و سعید رمضانی می باشد.
بهناز شفیعی همسر ناصر حجازی متولد ۱۳۳۰ در تهران متولد شده است.
بهناز و ناصر در سال ۱۳۴۸ زمانی که بهناز ۱۸ و ناصر ۲۰ ساله بود با یکدیگر آشنا شدند.
آنها هم دانشگاهی بودند و چند کلاس مشترک نیز بایکدیگر داشتند.
به همین خاطر در سلف دور هم می نشستند و با هم صحبت می کردند. همین نقطه آغاز داستان ازدواج آنها بود.
در زندگینامه ناصر حجازی موضوع خواستگاری پر دردسر او نیز مطرح است.
در این باره خانم شفیعی از خواستگاری خود می گوید که پدرش شغل ناصر را قبول نداشت و می گفت فوتبالیست بودن یک سرگرمی است.
پدرم راضی به ازدواج ما نمی شد اما بالاخره راضی شد و ما با یک مهمانی کوچک زندگی مشترک خود را شروع کردیم.
البته یکی از نکات جالبی که در مورد زندگینامه ناصر حجازی وجود دارد این است که حرفه اصلی او بسکتبال بوده و برای تفریح فوتبال بازی می کرده است.
او حتی برای تیم جوانان بسکتبال ایران نیز انتخاب شده بود اما همه چیز جور دیگری رقم خورد.
داستان دروازه بانی او از آنجایی شروع شد که همراه با دوستانش به تماشای بازی های درون مدرسه ای رفتند.
از قضا دروازه بان تیم آنها مصدوم شده بود.
مربی از ناصر حجازی خواست تا درون دروازه بایستد اما من پیشنهاد او را رد کردم.
اما در نهایت مربی با اصرار زیاد باعث شد تا وی درون دروازه بایستد.
آن روز یکی از بهترین روزهای ناصر حجازی بود که بعدتر در مصاحبه های مختلف بارها و بارها به آن اشاره کرد.
چرا که من باورش نمیشد که بتواند درون دروازه بایستد و توپ ها را بگیرد.
اما به هر حال این نقطه شروع حرفه ای وی بود و باعث شد تا او به این رشته وارد شود.
ناصر حجازی در دوران حرفه ای فوتبال خود در تیم های مختلفی حضور پیدا کرد. که این تیم ها شامل موارد زیر هستند:
وی علاوه بر بازیکنی، مربی گری تیم های مطرح را نیز بر عهده داشت.
اولین دوره مربی گری ناصر حجازی به سال ۱۳۶۱ برمی گردد که به عنوان بازیکن و مربی در تیم استقلال فعالیت می نمود.
وی در همان سال ۱۳۶۱ نیز توانست با استقلال مقام نایب قهرمان را بدست بیاورد.
اولین دوره مربی گری ناصر حجازی به سال ۱۳۶۱ برمی گردد که به عنوان بازیکن و مربی فعالیت می کرد و استقلال را نایب قهرمان آن سال یعنی سال ۱۳۶۱ کرد.
این نقطه عطفی در زندگینامه ناصر حجازی محسوب می شود.
همچنین در آن سال وی موفق شد تا پرسپولیس علی پروین را شکست دهد.
ناصر حجازی اولین تجربه مربی گری خارجی خود را در محمدان بنگلادش به دست آورد.
وی هروقت از روز های حضور در هند و بنگلادش حرف می زد بغض می کرد.
او همیشه در این باره می گفت: هیچ کس نمی تواند یک ساعت آن زندگی را تحمل می کند.
روزهای اولی که در هند و سپس بنگلادش زندگی می کردم، فقط می توانستم روزی یک وعده شکمم را سیر نگه دارم اما آن هم نه با غذای خوب و مقوی بلکه با نان و موز که ارزان بود.
این سختی ها را به جان خریدم تا از اصولی که برای خود تعیین کرده بودم برنگردم.
برای اینکه جلوی هیچ شخصی سر تعظیم فرود نیاورم تا دست کسی را نبوسم، تا مردانگی ام را به حراج نگذارم، تا خداوند را ناراحت نکنم.
ناصر حجازی همچنین در زمان سرمربی گری خود موفق شد تا تیم استقلال را به مقام نایب قهرمانی در لیگ تهران و باشگاه های آسیا و البته قهرمانی در لیگ آزادگان نیز برساند.
در تیم های سپاهان اصفهان، ذوب آهن اصفهان، استقلال رشت، ماشین سازی تبریز، استقلال اهواز، ابومسلم خراسان و نساجی قائمشهرنیز به مربی گری پرداخت که متاسفانه موفقیت چندانی نصیب او نشد.
هرچند تیم ماشین سازی در فصل ۷۴_۷۵ خود، بازی های خوبی در لیگ ایران ارائه داد.
به همین خاطر نیز بحث هایی در مورد انتخاب حجازی به عنوان سرمربی تیم ملی در مطبوعات مطرح شد و در آن دوران غوغا به پا کرد.
ناصر حجازی اولین تجربه مربی گری خارجی خود را در محمدان بنگلادش به دست آورد.
که نقطه اوج این باشگاه در سال ۱۳۶۷ با پیروزی پرسپولیس و صعود کردن به مرحله یک چهارم نهایی از جام باشگاه های آسیا رقم خورد.
وی درباره آن مسابقه می گوید که رئیس باشگاه می خواست بیاید رختکن و بگوید کمتر گل بخورید تا آبرویمان نرود.
ولی من گفتم می خواهی بیای تا روحیه بچه ها را ضعیف کنی؟ اصلا لازم نکرده است بیایی.
خودم شخصا به رختکن رفتم و گفتم بچه ها من پرسپولیس را می شناسم، خیلی راحت می توانیم صعود کنیم به دور بعد.
خلاصه ما به داخل زمین رفتیم و در نیمه اول با گل آقای کرمانی، آنها از ما جلو افتادند.
در بین دو نیمه حسابی به بچه ها توپیدم و گلایه کردم. چشمتان روز بد نبیند، ما با گل بیژن طاهری بازی را مساوی کردیم.
بعد از این گل خیلی به خود فشار آوردیم چرا که برای صعود نیاز به برد این بازی داشتیم.
بازی به جایی رسیده بود که فنونی زاده، کاپیتان پرسپولیس به بازیکنان خود می گفت بچه ها بزنید زیرش، ما یک یک هم می توانیم صعود کنیم.
در دقیقه ۸۸ که سانتری شد، مهاجم خارجی و سرعتی ما توپ را از زیر دست سلطانی یعنی دروازه بان تیم حریف وارد دروازه کرد و ما ۲ به یک این بازی را بردیم.
لازم به ذکر است که بگوییم این برد در تاریخ محمدان بنگلادش و همچنین در زندگینامه ناصر حجازی بی سابقه بود.
آنها بعد از بازی جشنی گرفتند که باور کردنی نبود.
تمام مردم شهر بیرون آمده بودند و خوشحالی می کردند.
در این جشن شهردار و وزیر امور خارجه هم حضور داشتند.
زندگینامه ناصر حجازی سراسر افتخارات و امتیازاتی می باشد که در دوران دروازه بانی به دست آورده است.
آقای حجازی به عنوان دومین دروازه بان برتر آسیا توسط فدراسیون بین المللی تاریخ و آمار فوتبال شناخته شد.
او دروازه بان اول تیم ملی فوتبال ایران در دهه پنجاه کشور بود.
از دیگر افتخارات آقای ناصر حجازی می توان به قهرمانی جام ملت آسیا در دو دوره، قهرمانی در بازی های آسیایی، مشارکت در المپیک و جام جهانی نیز اشاره کرد.
همچنین لازم به ذکر است که بگوییم در زندگینامه ناصر حجازی قهرمانی همراه با تیم استقلال در جام تخت جمشید و جام باشگاه آسیا نیز به چشم می خورد.
یکی از نکات جالبی که در مورد بازیکنی جناب ناصر حجازی وجود دارد، بازی با لباس منچستریونایتد می باشد.پ
در نهایت به دلیل عدم صادر کردن رضایتنامه فدراسیون فوتبال ایران، او نتوانست با گری بیلی قرارداد ببندد و بازیکن رسمی این تیم معرفی شود.
همانطور که گفتیم فدراسیون بین المللی تاریخ فوتبال، ناصر حجازی را دومین دروازه بان برتر تیم در قرن بیستم جهانی و اولین دروازه بان برتر در قرن بیستم آسیا اعلام کرد.
در سال ۱۹۸۰ میلادی (۱۳۵۸ شمسی) روزنامه نیو نیشن سنگاپور، ناصر حجازی را به عنوان یکی از ده دروازه بان برتر در جهان اعلام کرد.
جناب حجازی در بسته نگه داشتن دروازه خود با ۸۳۷ دقیقه رکورد دار این موضوع است و رتبه ۱۳۴ جهان و رتبه دوم ایران را گرفته است.
زندگینامه ناصر حجازی در ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۰ به پایان رسید.
او در حین تماشای دیدار تیم فوتبال استقلال مقابل پاس همدان در روز آخر لیگ برتر به دلیل وخامت حالش به کما رفت.
سر انجام ناصر حجازی، این بازیکن و مربی خوش آوازه ایرانی در حالی که از بیماری سرطان ریه رنج می برد، در تاریخ ۲ خرداد ماه، سال ۱۳۹۰ ساعت ۱۰:۵۵ صبح، در بیمارستان کسری تهران در گذشت و چشم بر جهان بر بست.
جناب ناصر حجازی در طول ۱۸ ماه بیماری خود هیچ گونه کمک دولتی را قبول نکرد.
درباره بیماری خود و حضور مسئولان دولتی در کنار خودش در بیمارستان گفته بود: خیلی از مسئولان به دیدارم آمدند اما من احتیاجی به کمک هیچ کس نداشتم.
او در این باره می گفت آنها عددی نیستند که بخواهند به من، یعنی ناصر حجازی کمک کنند.
هیچ یک از آنها در اندازه این حرف ها نیستند که بخواهند به من کمک کنند.
ابتدا قرار بود مراسم تشییع جنازه ناصر حجازی در سه شنبه ۳ خرداد ماه ۱۳۹۰ برگزار شود که با درخواست اهالی ورزش و فوتبال و هواداران ناصر حجازی به دلیل اینکه عده بیشتری بتوانند در این مراسم شرکت کنند به چهارشنبه ۴ خرداد ماه موکول شد.
همچنین قرار بر این بود که ناصر حجازی در ورزشگاه شیرودی تشییع شود که با مخالفت شورای تامین روبرو شد و مراسم تشیع به ورزشگاه آزادی انتقال یافت.
بعد از مرگ ناصر حجازی و پایان زندگینامه ناصر حجازی جامعه ورزشی واکنش های گسترده ای نشان دادند که چندی از آنها را در این بخش ذکر می کنیم:
دیدگاه‌ها