تاریخ انتشار: ۴ آبان ۱۴۰۲
لئونارد اویلر یکی از پیشگام ترین متفکران ریاضی بود که به عنوان محقق آکادمی فعالیت خود را آغاز کرد و در زمینه های هندسه، مثلثات و حساب دیفرانسیل و انتگرال، در میان بسیاری دیگر، مشارکت زیادی داشت.
او در طول زندگی خود صدها مقاله منتشر نمود. وی حتی پس از، از دست دادن بینایی خود به انتشار مقالات و تحقیقات اش ادامه داد.
در این بخش از زندگینامه افراد موفق قصد داریم زندگینامه لئونارد اویلر را مورد بررسی قرار دهیم. پس با ما در سایت جادوی باور همراه باشید.
محتویات
پدر لئونارد اویلر یعنی پل اویلر در دانشگاه بازل سویئس، مدرک خود را در رشته الهیات دریافت نموده بود.
پل اویلر در سخنرانی های جاکوب برنولی (ریاضیدان و فیزیکدان برجسته سویئسی) شرکت می کرد و از طرفداران پر و پاقرص آن بود. او بسیار زیاد به ریاضیات علاقه داشت.
در واقع پل اویلر و یوهان برنولی هر دو در خانه ژاکوب برنولی زندگی می کردند؛ در حالی که دوره کارشناسی در بازل می رفتند.
با تلاش های بی وقفه پل اویلر موفق شد تا به عنوان وزیر پروتستان (یک مکتب دینی) منصوب شود.
پس از این افتخار شغلی او با مارگارت بروکر، دختر یکی دیگر از وزیران پروتستان ازدواج کرد.
پسر آنها لئونارد اویلر (Leonhard Euler) در تاریخ ۱۵ آوریل ۱۷۰۷ میلادی (۲۶ فروردین ۱۰۸۶ شمسی) بازل سوئیس به دنیا آمد، اما خانواده آنها زمانی که او یک ساله بود به ریهن نقل مکان کردند.
در ریهن، که نه چندان دور از بازل بود لئونارد بزرگ شد.
پل اویلر، همانطور که اشاره کردیم مقداری از دروس ریاضی را آموخته بود. به همین خاطر توانست ریاضیات ابتدایی را در کنار سایر دروس به پسرش بیاموزد.
لئونارد به مدرسه در بازل فرستاده شد و در این مدت با مادربزرگش در کنار مادرش زندگی کرد.
این مدرسه یک مدرسه نسبتا فقیر بود، با این حال، علاقه او به ریاضیات قطعاً با تدریس پدرش برانگیخته شده بود.
او متون ریاضیات را به تنهایی خواند و چند درس خصوصی گرفت.
پدر اویلر از پسرش خواست که به دنبال او وارد کلیسا شود و او را به دانشگاه بازل فرستاد تا برای خدمت او را آماده کند.
وی در سال ۱۷۲۰ میلادی (۱۰۹۸ شمسی) در سن ۱۴ سالگی، ابتدا برای کسب تحصیلات عمومی و پیش از ادامه تحصیلات پیشرفته تر، وارد دانشگاه شد.
یوهان برنولی به زودی پتانسیل بزرگ اویلر برای ریاضیات را در تدریس خصوصی که خود اویلر مهندسی کرده بود، کشف کرد.
در سال ۱۷۲۳ میلادی (۱۱۰۱ شمسی) اویلر مدرک کارشناسی ارشد خود را در فلسفه با مقایسه و تقابل ایده های فلسفی دکارت و نیوتن به پایان رساند.
او تحصیل الهیات خود را در پاییز ۱۷۲۳ میلادی (۱۱۰۱ شمسی) و به دنبال خواسته های پدرش آغاز کرد.
اگرچه قرار بود در تمام عمر خود یک مسیحی مؤمن باشد اما او نتوانست آن شور و اشتیاق برای مطالعه الهیات، یونانی و عبری را پیدا کند.
یوهان برنولی توانست پدر لئونارد اویلر را متقاعد سازد تا اجازه دهد پسرش در رشته ریاضیات ادامه تحصیل دهد و از الهیات فاصله بگیرد.
این واقعیت که پدر اویلر در دوران کارشناسی با یوهان برنولی دوست بود، بدون شک کار متقاعدسازی را بسیار آسان تر نمود.
لئونارد اویلر تحصیلات خود را در دانشگاه بازل در سال ۱۷۲۶ میلادی (۱۱۰۴ شمسی) به پایان رساند.
او در زمان اقامت خود در بازل سوئیس بسیاری از آثار ریاضی را مطالعه کرده بود.
کالینجر بسیاری از آثاری را که اویلر خواند با توصیه یوهان برنولی بازسازی نمود.
این آثار شامل آثاری از وارینیون، دکارت، اسحاق نیوتن، گالیله، ون شوتن، ژاکوب برنولی، هرمان، تیلور و والیس است.
در سال ۱۷۲۶ میلادی (۱۱۰۴ شمسی)، لئونارد اویلر یک مقاله کوتاه چاپ کرد، در مورد منحنی های همزمان در یک محیط مقاوم.
در سال ۱۷۲۷ میلادی (۱۱۰۵ شمسی) لئونارد اویلر مقاله دیگری در مورد مسیرهای متقابل منتشر کرد.
این مقاله یک امتیاز مثبت و تاثیر گذار برای جایزه بزرگ آکادمی پاریس در سال ۱۷۲۷ میلادی (۱۱۰۵ شمسی) در مورد بهترین چیدمان دکل ها در یک کشتی ارائه کرد.
البته ناگفته نماند جایزه سال ۱۷۲۷ میلادی (۱۱۰۵ شمسی) به بوگر، متخصص ریاضیات مربوط به کشتی ها رسید.
اما مقاله اویلر مقام دوم را برای او به ارمغان آورد که موفقیت خوبی برای فارغ التحصیل یک جوان تازه کار بود.
لئونارد اویلر اکنون پس از کسب مقام دوم مجبور بود برای خود یک انتصاب آکادمیک پیدا کند.
هنگامی که نیکلاوس برنولی در ژانویه ۱۷۲۶ میلادی (دی ماه ۱۱۰۴ شمسی) در سن پترزبورگ درگذشت و یک جای خالی در محل کار خود ایجاد کرد، به اویلر این کار پیشنهاد شد که او را در آموزش کاربردهای ریاضیات و مکانیک در فیزیولوژی دخیل می کرد.
او پیشنهاد کار را در نوامبر ۱۷۲۶ میلادی (آبان ۱۱۰۴ شمسی) پذیرفت.
اما اظهار داشت که نمی خواهد تا بهار سال بعد به روسیه سفر کند.
او زمان می خواست تا موضوعات مربوط به کار جدید خود را مطالعه کند، اما از آنجایی که استاد فیزیک در آنجا فوت کرده بود، فرصتی برای فعالیت در دانشگاه بازل داشت.
اویلر مقاله ای در مورد آکوستیک نوشت، در تلاش خود برای انتخاب این کار، به یک آدم کلاسیک تبدیل شد.
اما او بعد از تصمیم گیری نهایی در مورد اینکه چه کسی جانشین نیکلاوس برنولی می شود، انتخاب نشد.
لئونارد اویلربه محض اینکه فهمید به جای استاد فیزیک منصوب نخواهد شد، بازل را در ۵ آوریل ۱۷۲۷ میلادی ( ۱۶ فروردین ماه ۱۱۰۶ شمسی) ترک کرد.
او رود راین را با قایق طی نمود، از ایالت های آلمان با واگن پست عبور کرد، سپس با قایق از لوبک به سن پترزبورگ رسید.
۱۷ مه ۱۷۲۷ میلادی (۲۷ اردیبهشت ماه ۱۱۰۶ شمسی) او دو سال پس از تاسیس آکادمی علوم سن پترزبورگ توسط کاترین اول، همسر پتر کبیر، به آن پیوست.
از طریق درخواست دانیل برنولی و یاکوب هرمان، اویلر به جای پست فیزیولوژی که در ابتدا به او پیشنهاد شده بود، به بخش ریاضی فیزیک آکادمی منصوب شد.
اویلر در سن پترزبورگ همکاران بسیاری داشت که محیطی استثنایی برای او فراهم می کردند.
لئونارد اویلر از سال ۱۷۲۷ تا ۱۷۳۰ میلادی (۱۱۰۶ تا ۱۱۰۹ شمسی) به عنوان ستوان پزشکی در نیروی دریایی روسیه خدمت کرد.
در سن پترزبورگ او با دانیل برنولی زندگی می کرد که در روسیه از تغذیه اش ناراضی بود و از اویلر درخواست کرده بود که چای، قهوه، براندی و سایر غذاهای لذیذ را از سوئیس برای او بیاورد.
اویلر در سال ۱۷۳۰ میلادی (۱۱۰۹ شمسی) استاد فیزیک در آکادمی شد و از آنجایی که به او اجازه داد تا عضو کامل آکادمی شود، او توانست پست نیروی دریایی روسیه را رها کند.
بهبود مالی که از این انتصاب حاصل شد به لئونارد اویلر اجازه داد تا در ۷ ژانویه ۱۷۳۴ میلادی (۱۷ دی ماه ۱۱۱۲ شمسی) ازدواج کند.
وی با کاترینا گسل، دختر یک نقاش از ورزشگاه سن پترزبورگ ازدواج کرد.
کاترینا نیز مانند لئونارد اویلر از خانواده ای سوئیسی بود.
آن ها در مجموع ۱۳ فرزند داشتند، اگرچه تنها پنج فرزند از دوران نوزادی خود زنده ماندند.
لئونارد اویلر ادعا کرد که برخی از بزرگترین اکتشافات ریاضی خود را در حالی انجام داده است که کودکی را در آغوش گرفته و سایر کودکان دور پاهایش بازی می کنند.
مشکلات سلامتی لئونارد اویلر در سال ۱۷۳۵ میلادی (۱۱۱۳ شمسی) زمانی که تب شدیدی داشت و انگار جان خود را از دست داده بود، آغاز شد.
با این حال، او خبر بیماری را از والدینش و اعضای خانواده برنولی در بازل تا زمان بهبودی خود حفظ کرد و نگفت.
اویلر در نوشته های زندگی نامه اش می گوید که مشکلات بینایی او در سال ۱۷۳۸ میلادی (۱۱۱۶ شمسی) با فشار بیش از حد به دلیل کار نقشه نگاری اش آغاز شد و تا سال ۱۷۴۰ میلادی (۱۱۱۸ شمسی) او به نابینایی مبتلا شد.
با این حال، Calinger استدلال می کند که مشکلات بینایی اویلر به طور قطع زودتر شروع شده است و تب شدیدی که در سال ۱۷۳۵ میلادی (۱۱۱۳ شمسی) داشت، یکی از علائم خستگی چشم بود.
او همچنین استدلال می کند که پرتره ای از لئونارد اویلر در سال ۱۷۵۳ میلادی (۱۱۳۱ شمسی) نشان می دهد که در آن مرحله بینایی چشم چپ او هنوز خوب بود در حالی که بینایی چشم راستش ضعیف شده اما کاملاً نابینا نبود.
کالینجر پیشنهاد می کند که چشم چپ اویلر به جای خستگی چشم در اثر آب مروارید نابینا شد.
در سال ۱۷۴۰ میلادی (۱۱۱۸ شمسی) لئونارد اویلر شهرت بسیار بالایی داشت.
وی جایزه بزرگ آکادمی پاریس را در سال های ۱۷۳۸ و ۱۷۴۰ میلادی (۱۱۱۶ و ۱۱۱۸ شمسی) به دست آورد.
در هر دو مورد او جایزه اول را با دیگران به اشتراک گذاشت.
شهرت اویلر باعث شد که پیشنهادی برای رفتن به برلین دریافت کند، اما در ابتدا ترجیح داد در سنت پترزبورگ بماند.
با این حال آشفتگی سیاسی در روسیه موقعیت زندگی را به ویژه برای خارجی ها دشوار کرد و باعث شد که لئونارد اویلر نظر خود را تغییر دهد.
با پذیرش یک پیشنهاد بهبود یافته لئونارد اویلر، به دعوت فردریک کبیر به برلین رفت.
جایی که قرار بود آکادمی علوم جایگزین انجمن علوم شود.
او سنت پترزبورگ را در ۱۹ ژانویه ۱۷۴۱ میلادی (۳۰ دی ماه ۱۱۱۹ شمسی) ترک کرد و در ۲۵ ژانویه ۱۷۴۱ میلادی (۶ بهمن ماه ۱۱۱۹ شمسی) به برلین رسید.
حتی زمانی که اویلر در برلین بود، همچنان بخشی از حقوق خود را از روسیه دریافت می کرد.
او در ازای این دستمزد برای آکادمی سنت پترزبورگ کتاب خرید، به نوشتن گزارش های علمی برای آن ها ادامه داد و جوانان روس را آموزش داد.
Maupertuis رئیس آکادمی برلین بود که در سال ۱۷۴۴ میلادی (۱۱۲۲ شمسی) با اویلر به عنوان مدیر ریاضیات آشنا شد.
اویلر معاون Maupertuis شد و آن دو به دوستان خوبی تبدیل شدند.
اویلر حجم کاری باورنکردنی را برای آکادمی انجام می داد. این به هیچ وجه محدودیت وظایف او نبود.
او در کمیته فرهنگستان که با کتابخانه و انتشارات علمی سروکار داشت، خدمت کرد.
لئونارد اویلر به عنوان مشاور دولت در بخت آزمایی دولتی، بیمه، مستمری و مستمری و توپخانه خدمت کرد.
علاوه بر این، تولیدات علمی او در این دوره فوق العاده بود.
لئونارد اویلر پس از مدت قابل توجهی که در برلین کار کرد. متوجه این موضوع شد که روسیه مجددا به آرامش سابق خود بازگشته است.
این خبر باعث شد تا او مجددا به روسیه بازگردد.
وی دارای بیماری های متعددی بود که این بیماری های باعث شد تا او در ۱۸ سپتامبر ۱۷۸۳ میلادی (۲۷ شهریور ۱۱۶۲ شمسی) در سنپترزبورگ، روسیه فوت کند.
واقعا محتوای خوب و عالی ای بود ممنونم از عوامل محترم سایت جادوی باور بابت انتشار این زندگینامه از لئونارد اویلر، خیلی برام جالب بود…
ارژنگ قوسهارژنگ قوسه