تاریخ انتشار: ۱۴ شهریور ۱۴۰۲
جرج وستینگهاوس، مخترع و صنعتگر آمریکایی که مسئول اصلی پذیرش جریان متناوب برای انتقال برق در ایالات متحده بود.
در این بخش از زندگینامه افراد موفق قصد داریم زندگینامه جرج وستینگهاوس را مورد بررسی قرار دهیم پس در ادامه با ما در سایت جادوی باور همراه باشید.
محتویات
جرج وستینگهاوس (George Westinghouse) متولد ۶ اکتبر ۱۸۴۶ میلادی (۱۴ مهر ماه ۱۲۲۵ شمسی) در سنترال بریج، شهر نیویورک می باشد.
در سال های اولیه زندگی در مغازه های پدرش در شنکتادی کار می کرد و در آنجا ماشین آلات کشاورزی می ساخت.
او در طول جنگ داخلی به مدت ۲ سال به عنوان یک سرباز در سواره نظام خدمت کرد تا اینکه در سال ۱۸۶۴ میلادی (۱۲۴۲ شمسی) به عنوان دستیار سوم مهندس در نیروی دریایی انتخاب شد.
او در سال ۱۸۶۵ میلادی (۱۲۴۳ شمسی) تنها به مدت ۳ ماه در کالج شرکت کرد.
وی بلافاصله پس از کسب اولین حق ثبت اختراع خود در ۳۱ اکتبر ۱۲۴۵ میلادی (۱۰ آبان ماه ۱۲۴۳ شمسی) ترک تحصیل نمود.
بعداً او ابزاری را اختراع کرد که جایگزین واگن های باری خارج شد و برای ساخت اختراع خود تجارتی را آغاز نمود.
پس از خدمت در ارتش ایالات متحده و نیروی دریایی در جنگ داخلی، وستینگهاوس اولین اختراع خود را در اواخر سال ۱۸۶۵ میلادی (۱۲۴۴ شمسی) برای یک موتور بخار دوار دریافت کرد.
اگرچه موتور غیرعملی بود، او بعداً از همان اصل برای ساخت یک کنتور آب استفاده نمود.
در همان سال او دستگاهی را اختراع کرد که واگن های باری خارج شده از ریل را به مسیر خود بازمیگرداند.
علاقه وستینگهاوس به راه آهن به طور کلی منجر به اولین اختراع بزرگ او شد.
وی سیستم ترمز هوایی را در سال ۱۸۶۹ میلادی (۱۲۴۸ شمسی) ثبت اختراع کرد. (در نهایت بیش از ۱۰۰ اختراع ثبت نمود)
در همان سال او شرکت ترمز هوایی وستینگهاوس را سازمان داد.
با ویژگی های خودکار اضافی که در طراحی آن گنجانده شده بود، ترمز بادی به طور گسترده پذیرفته شد.
قانون لوازم ایمنی راه آهن در سال ۱۸۹۳ میلادی (۱۲۷۳ شمسی) ترمزهای هوایی را در تمام قطارهای آمریکایی اجباری کرد.
با گسترش استفاده از ترمز بادی خودکار خود به اروپا، وستینگهاوس مزایای استاندارد سازی تمام تجهیزات ترمز بادی را دید تا دستگاه های روی خودروهای خطوط مختلف با هم کار کنند و طرح های بهبود یافته را بتوان در مدل های قبلی استفاده کرد.
بنابراین او یکی از اولین کسانی بود که روش مدرن استانداردسازی را پذیرفت.
جرج وستینگهاوس توجه خود را به مشکلات سیگنالینگ راه آهن معطوف کرد. او با خرید اختراعاتی برای ترکیب با اختراعات خود، توانست یک سیستم سیگنال الکتریکی و هوای فشرده کامل ایجاد کند.
در سال ۱۸۸۳ میلادی (۱۲۶۲ شمسی) او شروع به استفاده از دانش ویژه خود در مورد ترمزهای هوایی برای مشکل لوله کشی ایمن گاز طبیعی نمود و در عرض دو سال ۳۸ اختراع برای تجهیزات لوله کشی به دست آورد.
اگرچه سیستم الکتریکی در حال توسعه در ایالات متحده در دهه ۱۸۸۰ میلادی (۱۲۵۹ شمسی) از جریان مستقیم DC (ساده ترین نوع جریان الکتریکی است که در آن جهت یا علامت جریان با گذشت زمان تغییر نمی کند.) استفاده می کرد، در اروپا چندین سیستم جریان متناوب (AC)(جریان الکتریکی است که برخلاف جریان مستقیم که مقدار آن ثابت است، جهت و مقدار جریان آن به صورت متناوب در حال تغییر است.) در حال توسعه بودند.
یکی از موفق ترین آن ها که برای اولین بار در سال ۱۸۸۱ (۱۲۶۱ شمسی) در لندن به نمایش گذاشته شد، توسط لوسین گاولارد از فرانسه و جان گیبس از انگلیس ابداع شد.
وستینگهاوس در طول انقلاب صنعتی به یک کارآفرین بزرگ تبدیل شد و ۶۱ کارخانه و شرکت فرعی را در سراسر جهان افتتاح نمود.
هر شرکت قطعات ماشینی را تولید می کرد که توسط وستینگهاوس یا سایرین تحت پوشش او مانند نیکولا تسلا، پیتر کوپرهویت، ویلیام استنلی و برتا لام که به عنوان اولین مهندس برق زن کشور توصیف شده است، ثبت شده است.
تقریباً ۶۰۰۰ تا ۹۰۰۰ کارمند در سه کارخانه در پیتسبورگ، پایتخت وستینگهاوس کار می کردند.
در کنار کارخانه ها، شرکت ویلمردینگ قرار داشت، جایی که وستینگهاوس YMCA را ساخت، برنامه های آموزشی مستمر را توسعه داد، و به اوقات فراغت کارمندان توجه بیشتری کرد.
او اولین صنعتگری بود که علاوه بر یکشنبه ها، بعدازظهرهای شنبه، زمان بیشتری را برای استراحت و تفریح اختصاص داد، که باعث بهبود بهره وری کارکنان شد.
حتی برنامه های بازنشستگی، بیکاری و مالکیت خانه وجود داشت که به کارکنان کمک می کرد تا در خارج از کارخانه نیز موفق باشند.
در زمانی که وستینگهاوس مسئول بود، اعتصابات کمی رخ داد، که نشانه ای از رضایت کارکنان و نتیجه تمایل عمومی وستینگهاوس برای گوش دادن به نگرانی های کارکنان بود. با این حال، در سال ۱۹۰۳ (۱۲۸۱ شمسی)، یک اعتصاب منجر به جایگزینی صدها کارمند شد.
اعتصاب زمانی پایان یافت که آن ها متوجه شدند وستینگهاوس تکان نخواهد خورد. علی رغم این حادثه، او در مقایسه با سرمایه داران بزرگ پیتسبورگ، اندرو کارنگی و هنری کلی فریک، یک صنعتگر خیرخواه بود.
وستینگهاوس تمرکز خود را از قورباغه ها و ترمزهای هوایی به سیگنال های راه آهن الکتروپنوماتیک جدید تغییر داد که به جای چراغ های نفتی قدیمی که قبلاً از آن ها استفاده می کردند، با نیروی برق و گاز کار می نمودند.
شرکت Union Switch & Signal اولین کسی بود که این ابزارهای جدید را برای ایمنی قطار ساخت.
استفاده وستینگهاوس از گاز طبیعی برای روشن کردن چراغ های سیگنال ناشی از یک پروژه پرشور در محله پوینت بریز پیتسبورگ است.
در آنجا، وستینگهاوس خانه خود را”تنهایی” ساخت. عمارت باشکوه وستینگهاوس ها را در زمانی که در شهر بودند، در خود جای داده بود، که اغلب، علیرغم تمایل به سفر، چنین بود.
در سال ۱۸۸۴ میلادی (۱۲۶۲ شمسی)، Solitude به دلیل دیگری شناخته شد: این مکان محل آزمایش های گاز طبیعی وستینگهاوس بود.
کارگران یک دریچه زمینی را باز کردند تا گازی را که الهام بخش کنتورهای گاز وستینگهاوس و شیرهای توقف برای اندازه گیری و کنترل گاز بود، آزاد کنند.
او برای پنسیلوانیا غربی، پیشرفت های وستینگهاوس استفاده از گاز طبیعی را ایمن تر کرد و صنعت گاز منطقه را به طور قابل توجهی گسترش داد، همانطور که اختراعات او با نیروی آب در شمال انجام می داد.
چهار سال بعد از ارائه ی موفق ترین سیستم الکتریکی، وستینگهاوس مجموعه ای از ترانسفورماتورهای Gaulard-Gibbs و یک ژنراتور AC زیمنس را وارد کرد و یک سیستم الکتریکی را در پیتسبورگ راه اندازی کرد.
او با کمک سه مهندس برق آمریکایی، ترانسفورماتور را تغییر داد و کامل کرد و یک ژنراتور AC با ولتاژ ثابت ساخت.
در سال ۱۸۸۶ (۱۲۶۴ شمسی) او شرکت الکتریک وستینگهاوس را تأسیس کرد، که سه سال بعد به شرکت وستینگهاوس الکتریک و تولید تغییر نام داد.
شرکت برق او به یکی از بزرگترین سازمان های تولید برق در ایالات متحده تبدیل شد و نفوذ او در خارج از کشور با شرکت های بسیاری که در کشورهای دیگر تأسیس کرد مشهود بود.
او پتنت موتور AC نیکولا تسلا را خریداری کرد و تسلا را برای بهبود و اصلاح موتور برای استفاده در سیستم قدرت خود استخدام کرد. هنگامی که سیستم برای بازار آمریکا آماده شد، طرفداران برق DC بلافاصله شروع به بی اعتبار کردن برق AC کردند.
حملات آن ها با اتهاماتی مبنی بر اینکه استفاده از برق متناوب یک تهدید برای زندگی انسان است به اوج خود رسید.
برای حمایت از استدلال خود، آن ها یک ژنراتور AC استاندارد وستینگهاوس را به عنوان وسیله رسمی برای اجرای احکام اعدام در ایالت نیویورک معرفی کردند.
با این حال، این تاکتیک برای سرکوب برق متناوب کافی نبود و در سال ۱۸۹۳ (۱۲۷۱ شمسی) شرکت Westinghouse برای روشن کردن نمایشگاه کلمبیای جهان در شیکاگو حفظ شد.
علاوه بر این، وستینگهاوس حقوق توسعه آبشارهای بزرگ رودخانه نیاگارا را با ژنراتورهای AC تضمین کرد.
وحشت مالی سال ۱۹۰۷ میلادی (۱۲۸۶ شمسی) باعث شد وستینگهاوس کنترل شرکت هایی را که تاسیس کرده بود از دست بدهد. در سال ۱۹۱۰(۱۲۸۹ شمسی)، او آخرین دغدغه اصلی خود را، اختراع فنر هوای فشرده برای از بین بردن شوک ناشی از اتومبیل سواری می دانست.
در سال ۱۹۱۱ میلادی (۱۲۹۰ شمسی)، او تمام روابط خود را با شرکت های سابق خود قطع کرد.
وستینگهاوس که بیشتر عمر خود را در خدمات عمومی سپری کرد، در سال ۱۹۱۳ (۱۲۹۲ شمسی) علائم بیماری قلبی را نشان داد و پزشکان به او دستور استراحت دادند.
پس از بدتر شدن وضعیت سلامتی و بیماری او را روی صندلی چرخدار حبس کرد، سپس در ۱۲ مارس ۱۹۱۴ (۱۲۹۳ شمسی) درگذشت.
با مجموع ۳۶۱ اختراع ثبت شده، آخرین اختراع او در سال ۱۹۱۸ (۱۲۹۷ شمسی)، چهار سال پس از مرگش، دریافت شد.
دیدگاه‌ها