تاریخ انتشار: ۳۰ دی ۱۴۰۲
انوشیروان روحانی نوازنده ای ماهر در ارگ، پیانو و آکاردئون و همچنین تولید کننده آهنگ های جاودانه اصیل ایرانی و ملی است.
وی به عنوان یک آهنگساز و نوازندگان پیانو به فعالیت های هنری خود ادامه می دهد.
در این بخش از زندگینامه افراد موفق قصد داریم زندگینامه انوشیروان روحانی را مورد بررسی قرار دهیم پس در ادامه با ما در سایت جادوی باور همراه باشید.
محتویات
انوشیروان روحانی، زاده ۱ مرداد ۱۳۱۸ در شهر رشت می باشد.
رضا روحانی پدر وی مهندس کشاورزی در استان گیلان بود.
پدر انوشیروان روحانی در نواختن ویولن و همچنین سرودن شعر تبحر زیادی داشت.
در کل، خانواده پدری انوشیروان روحانی از فرهنگ دوستان دوران خود بودند.
پدر بررگ وی نیز با لقب روحانی موید خوانده می شد.
همچنین وی اهل قلم نیز بود و چندین کتاب مختلف به رشته نگارش درآورده بود.
اما به خاطر دلایل مذهبی، چندان دوست نداشت که فرزندانش به صورت حرفه ای وارد عرصه هنر به ویژه موسیقی شوند.
به همین خاطر پدر بررگ اش از ورود پدرش یعنی رضا روحانی به موسیقی رضایت نداششت.
رضا روحانی پدر انوشیروان روحانی علاقه زیادی به هنر به ویژه موسیقی نداشت.
انوشیروان روحانی ۳ برادر دارد که آن ها نیز در زمینه موسیقی فعالیت می کنند.
اردشیر معلم پیانو، شهرداد آهنگ ساز و رهبر ارکستر می باشد.
شهرداد اغلب آهنگ های انوشیروان را تنطیم می نماید.
شهریار روحانی دیگر برادر انوشیروان روحانی می باشد که فارغ التحصیل مدرسه موسیقی وین است.
وی نیز از چهره های شناخته شده موسیقی امروزی ایران به شمار می رود.
او همسر خواهر، پوران خواننده ایرانی قدیمی می باشد.
انوشیروان روحانی دارای ۳ فرزند، ۲ دختر به نام‌های ندا و نوا، ۱ پسر به نام رضا روحانی است که رضا روحانی تحصیلاتش را مانند پدر در زمینه ی موسیقی ادامه داده است.
در زندگینامه انوشیروان روحانی آمده است که تحصیلات خود را در زمینه موسیقی در هنرستان عالی موسیقی که یکی از معروف ترین هنرستان های موسیقی ایران می باشد تا فارغ التحصیلی ادامه داده است.
در این هنرستان بسیاری از بزرگان موسیقی ایران نیز تحصیل کرده اند.
همچنین وی تحصیلات تکمیلی خود را در کنسرواتوار پاریس گذرانده است.
وی در سال ۱۳۴۶ شمسی عضو رسمی انجمن آهنگسازان فرانسه شد.
۳ سالی می شد که انوشیروان همراه خانواده به تهران نقل مکان کرده بودند.
انوشیروان در ۷ سالگی به وسیله پدر با خط نت آشنا شد.
با راهنمایی های پدرش و تدوام خود در راه یادگیری موسیقی، توانست به برخی از اصول موسیقی مسلط شود.
به طوری که در ۹ سالگی در جامعه باربد، برنامه هایی اجرا کرد که مورد تشویق همگان قرار گرفت.
انوشیروان در همان سال به هنرستان موسیقی رفت و تعلیم او را جواد معرفی استاد پیانوی ایران به عهده گرفت.
تا بتواند به سرعت در زمینه موسیقی پیشرفت کند.
همچنین با آشنایی که پدر انوشیروان با عباس شاپوری داشت توانست به رادیو راه پیدا کند.
در زندگینامه انوشیروان روحانی آمده است که وی ۲۵ سال نداشت که توانست عضو شورای موسیقی رادیو شود و تا آخرین سالی که در آن سازمان فعالیت داشت، این مسئولیت را همچنان بر عهده داشت.
وی همچنین از نخستین روزهای برنامه گل ها با این برنامه همکاری می کرد و رهبری ارکستر شماره ۴ را برعهده داشت.
انوشیروان به طور حرفه ای فعالیت خود را در زمینه موسیقی به عنوان نوازنده در اکستر عباس شاپوری آغاز کرد.
این همکاری به تولید قطعات تاثیرگذار زیادی، در آثار اولیه او در مقام ترانه سازی بر جای گذاشت.
بر اساس شواهد موجود اولین ساخته جدی انوشیروان روحانی در مقام ترانه سازی، ترانه ای به نام اسرار ساز است.
اما اولین ترانه ای که باعث شهرت انوشیروان روحانی در عرصه ترانه سازی شد.
ترانه ی پرستوی من با آهنگی از نواب صفوی بود.
آشنایی با نواب صفوی و همکاری با وی باعث ایجاد تحولاتی در زندگینامه انوشیروان روحانی شد و فصل جدیدی از ترانه سازی در تاریخ فرهنگ و هنر کشورمان ایران آغاز شد.
در زندگینامه انوشیروان روحانی آمده است که وی در سال ۱۳۴۱ با خانم گیتی دریابیگی ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند، ۲ دختر و ۱ پسر به نام های ندا و نوا و رضا روحانی است.
ندا نوازنده ی پیانو کلاسیک است که در این زمیته تدریس می کند.
نوا روحانی نیز در رشته کارگردانی مشغول به کار می باشد.
رضا روحانی هم فارغ‌التحصیل رشته موسیقی از دانشگاه هانوور است که در زمینه ی موسیقی جاز، کلاسیک و موسیقی فیلم تبحر دارد.
انوشیروان روحانی در زمینه موسیقی بیشتر از ۵۰۰ اثر تولید کرده است که تقریبا ۲۰۰ اثر آن در غالب ارکسترال با کلام و بی کلام قطعات پیانو و موسیقی فیلم می باشد. انوشیروان در آهنگسازی ویژه فیلم و سینما نیز دارای آثار ارزنده ای می باشد.
برای اولین بار ارگ توسط انوشیروان روحانی به ایران آورده شد. همچنین انوشیروان کنسرت های به نفع موسسات خیریه و فرهنگی مانند بیمارستان‌های معلولان، انجمن های خیریه تهران و شهرستان ها اجرا کرده است و این اقدام انوشیروان بسیار قابل تقدیر می باشد.
همچنان انوشیروان برای شناساندن موسیقی اصل ایرانی و ملی به کشورهای مختلفی مانند آلمان، ژاپن، فرانسه، آمریکا، انگلیس، اتریش، لبنان و هند مسافرت کرد و خدمات انوشیروان روحانی به موسیقی ایرانی بسیار قابل تقدیر است.
در زندگینامه انوشیروان روحانی بیان شده است که وی می گوید: من همیشه این دغدغه را داشته ام که موسیقی را از مرزهای کشورم فراتر ببرم.
همچنین وی نخستین جایزه جهانی خود را به دلیل اجرای فرانسوی قطعه سلطان قلب ها در سال ۱۹۶۷ میلادی و در فستیوال آواز اسپانیا دریافت کرد.
او همچنین سال ها بعد با همراهی ارکستر سمفونیک چک، آلبومی با نام love melodies را تولید و در اواخر سال ۲۰۰۳ میلادی قطعه ای با نام may be I may be you را برای گروه معروف اسکورییوز تولید کرد که توسط شرکتی فرانسوی در آلبومی با نام unbreakable وارد بازار شد که مدت ها در بین قطعات پرفروش دنیا قرار داشت و به بازار عرضه می شد.
در زندگینامه انوشیروان روحانی بیان شده است که موسیقی وی به شدت ایرانی و سنتی می باشد.
که این بدین معناست تمام حواس و تلاش وی در منحصر به فرد بودن ملودیر می باشد.
سایر عناصر موسیقی مانند تنظیم ارکستراسیون چندان مورد توجه وی قرار نمی گرفت.
موسیقی انوشیروان روحانی بیشتر تک صدایی و ملودیک است.
انوشیروان توانست کار آهنگ سازی را به خوبی انجام دهد و خود را به سطح جهانی برساند و ارکستر های زیادی در سطح جهان را یاری کند.
توانایی ها و استعدادهای این موسیقیدان اصیل ایرانی در خلق ترانه های زیبا بسیار ستودنی می باشد.
در آثار موسیقیایی انوشیروان وجود قطعاتی ازجمله موسیقی فیلم گرفته تا آهنگ بلند کلاسیک غربی موجود می باشد و تا کنون با ابتکار در کار آهنگسازی و نوازندگی به شهرت بی نظیری در زمینه موسیقی در سطح جهانی رسیده است.
در زندگینامه انوشیروان روحانی بیان شده است که در فعالیت های موسیقیایی و قطعات بی کلام با کلام و آهنگ فیلم ثبت شده که از جمله کارهای وی می توان به آسمون بی وب، مرغ تخم طلا، میرم بابا بخرم، شبگرد، من هم گریه کردم، دلقک و… می باشد.
در زندگینامه انوشیروان روحانی بیان شده است که وی هنرمندی بلند پرواز در زمینه موسیقی بود.
انوشیروان روحانی هنرمندی می باشد که ایرانیان با موسیقی و هنر وی آشنایی داشته و با آهنگ های چون تولدت مبارک، سلطان قلب ها، گل سنگ، ورزش صبحگاهی، جدایی، یادگار عمر، بهانه، مهتاب، راز و نیاز و… خاطره های زیادی دارند.
همچنین آهنگ های وی رنگ بوی ایران و این خاک را می دهد که برای ایرانیان سرتاسر دنیا یاد آور این خاک و بوم می باشد.
پرویز خطیبی در زندگینامه انوشیروان روحانی بیان می کند که در سال ۱۳۳۶ هنگامی که با قطار وارد آلمان شدم، عباس شاپوری، مصطفی اسکوئی با دسته گلی به پیشوازم آمدند و همراه آن ها یک پسر بچه خوش رو و خندان وجود داشت که عباس شاپوری آن را انوشیروان معرفی کرد.
انوشیروان مدتی بود که در کلاس های شاپوری موسیقی تعلیم می دیده، که به قول خودش با شاپور و خانمش آمده بود تا دنیا را سیاحت کند.
شاپوری در راه برام تعریف کرد که انوشیروان از شاگردان استاد جواد معروفی است و عالی می نوازد.
آن شب سر میز از انوشیروان پرسیدم: کی می توانم سازت را بشنوم؟
گفت: هر وقت به پیانو دسترسی پیدا کردم برات می نوازم.
یک شب با خواهر زاده اسکوئی و انوشیروان روحانی به سینما رفتیم و بعد به رستوران، به محض ورود به رستوران خانمی که صاحب رستوران بود جلو آمد و با ادب و احترام گفت: ورود این آقا کوچولو به رستوران ممنوع است.
منظور او انوشیروان بود.
گفتم که ۱۸ سال دارد و اصلا باور نمی کرد که انوشیروان مجبور شد پاسپورتش را به او نشان دهد.
در آن رستوران یک زن سالخورده پشت پیانو نشسته بود و آهنگی می نواخت.
خواهر زاده اسکوئی اسم آهنگی را گفت و از آن خوانم درخواست کرد که آهنگی را بنوازد اما او گفت که همچین آهنگی را بیاد ندارد.
انوشیروان رفت و پشت پیانو نشست و شروع به نواختن آهنگ نمود و ماهرت وی همه را به سکوت وا داشته بود.
چند دقیقه ای طول کشید تا آهنگ تمام شود.
مشتریان آن رستوران به شدت برای انوشیروان احساساتی شدند و هورا کشیدند و بسیار تشویقش کردند.
زندگینامه انوشیروان روحانی سرشار از پستی و بلندی ها است که با پیروزی وی با اتمام رسیده است.
انوشیروان روحانی الان ۸۴ سال دارد و در قید حیات می باشد.
زندگینامه انوشیروان روحانی می تواند الگویی برای موسیقی دوستان در ایران و سرتاسر دنیا باشد.
در این مطلب سعی کردیم مطالبی در مورد زندگینامه انوشیروان روحانی بیان کنیم. امید است که برای شما عزیزان مفید واقع شده باشد.
دیدگاه‌ها