زندگینامه آندره ژید نویسنده فرانسوی + معرفی و لیست آثار

تاریخ انتشار: ۳۰ فروردین ۱۴۰۲

آندره ژید یکی از نویسندگان و فعالان سیاسی محبوب و مشهور در قرن نوزدهم میلادی بود. 

او به فرانسه تعلق داشت اما پس از شناخت بیشتری که از خود در آفریقای شمالی بدست آورد بخش هایی از زندگی خود را در آنجا گذراند.

آثار او مانند کتاب مائده‌های زمینی، محبوبیت زیادی در سراسر جهان دارند.

در این بخش از زندگینامه افراد موفق قصد داریم زندگینامه آندره ژید را مورد بررسی قرار دهیم پس در ادامه با ما در سایت جادوی باور همراه باشید.

کودکی و خانواده آندره ژید

آندره پل گیوم ژید (André Paul Guillaume Gide) در ۲۲ نوامبر ۱۸۶۹ میلادی (۱۰ آبان ۱۲۴۸ شمسی) در پاریس واقع در فرانسه به دنیا آمد.

پدرش به نام پل ژید، استاد حقوق در دانشگاه پاریس و مادرش، ژولیت روندو یک کالوینیست فداکار بود.

خانواده مادری وی از طبقه اشراف و ثروتمندان به شمار می رفتند.

او تحصیلات ابتدایی را در خانه و تحصیلات تخصصی اش را در یک موسسه عالی در منطقه ۶ فرانسه با نام مدرسه آلزاس (Ecole Alsacienne) سپری کرد.

دوران جوانی آندره ژید

آندره ژید در شرایطی نامناسب (منزوی) در نرماندی بزرگ شد و در سنین پایین به نویسندگی علاقه پیدا کرد. وی در ۱۸ سالگی شروع به نوشتن کرد. 

او اولین رمان خود را با نام دفترهای آندره والتر (به فرانسوی: Les Cahiers d’André Walter) در سال ۱۸۹۱ میلادی (۱۲۷۰ شمسی) در سن بیست سالگی منتشر کرد.

یکی از دوستانش، پیر لوئیس، رمان نویس و شاعر فرانسوی، او را با آثار استفان مالارمه، شاعر برجسته نمادگرای فرانسوی آشنا کرد.

که این یک نقطه عطف در زندگی آندره ژید به حساب می آید.

بررسی دوران نویسندگی آندره ژید

 آثار آندره ژید را به سه دوره می‌توان تقسیم کرد:

دوره اول – مکتب نمادگرایی:

دوره اول نویسندگی او متعلق به آثار دوران جوانی وی است که تحت تأثیر مکتب سمبولیسم قرار داشت. (سمبولیسم: مکتب نمادگرایی)

اولین اثر او “دفترهای آندره والتر” Les Cahiers d’Andre Walter نام داشت که بدون ذکر نام نویسنده در ۱۸۹۱ میلادی (۱۲۷۰ شمسی) انتشار یافت.

این کتاب در مورد جوانی است که به سبب عجز از تسلط بر خویش، زیر بار هیجان‎ ها و اضطراب ‎ها خرد می شود.

در واقع دفتر های آندره والتر مجموعه ای شامل نثری شاعرانه و تحلیلی دقیق از «خویشتن خویش» است.

این اثر، عشق معنوی آندره ژید را به دختر عموی اش نیز نشان می‌دهد که بعدتر با او ازدواج کرد و به سبب ناتوانی جنسی اش این ازدواج به ازدواجی ناموفق تبدیل شد.

آندره ژید این اثر و اثر های دیگر خود را با نام اشعار آندره والتر (Poesies d’Andre Walter) با هزینه خود به چاپ رساند.

اثر دیگر آندره ژید در مکتب سمبولیسم، رساله نارسیس (Le Traite du Narcisse) است که در ۱۸۹۱ میلادی (۱۲۷۰ شمسی) منتشر شد و به پل والری که آندره ژید با او بحث های طولانی پیرامون نویسندگی و اعتقادات اش داشت، تقدیم گردید.

دوره دوم – تغییر بنیادی:

در سال ‎های ۱۸۹۳ و ۱۸۹۴ میلادی (۱۲۷۳ و ۱۲۷۴ شمسی) ژید به شمال آفریقا سفر کرد.

در آنجا با زندگی و اعمال جهان غرب آشنا شد که او را از اعتقادات محدود کننده و بیهوده اش در سطوح اجتماعی و جنسی رها کرد.

آگاهی فزاینده او از همجنس گرایی خود باعث شد که پیشرفت زیادی در هنر اش داشته باشد.

در سال ۱۸۹۴ میلادی (۱۲۷۴ شمسی) آندره ژید به شمال آفریقا بازگشت و در آنجا با اسکار وایلد و لرد آلفرد داگلاس ملاقات کرد که او را تشویق کردند که همجنس گرایی خود را بپذیرد.

او به دلیل بیماری مادر اش به فرانسه فراخوانده شد. مادر وی در ماه مه ۱۸۹۵ میلادی (۱۲۷۵ شمسی) درگذشت.

در سال ۱۸۹۶میلادی (۱۲۷۶ شمسی)، آندره ژید شهردار لاروک-باگنارد (La Roque-Baignard)، در نرماندی شد.

دوره سوم – تجربه نزدیک به مرگ:

در سال ۱۹۰۱ میلادی (۱۲۸۰ شمسی)، آندره ژید یک ملک در خلیج سنت برلید فرانسه اجاره کرد و در حالی که در جرسی اقامت داشت در آنجا زندگی نمود.

این دوره، ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۷میلادی (۱۲۸۰ تا ۱۲۸۷ شمسی)، معمولاً به عنوان زمان بی تفاوتی و آشفتگی برای او تلقی می شود.

در الجزیره با اسکار وایلد بیشتر آشنا شد و آن دو با هم دوستان صمیمی ای شدند.

مجموعه اولیه نثر و شعر ژید کتاب دیگری که نشانه بارز تحول روحی و اخلاقی ژید، پس از بهبود و تقویت نیروی جسمانی است مائده‌های زمینی (Les Nourritures terrestres) نام دارد که در سال ۱۸۹۷ میلادی (۱۲۷۶ شمسی) منتشر شد.

این کتاب معروف ‎ترین اثر ژید به شمار می‌آید و بر گیوم آپولینر، آلبر کامو و ژان پل سارتر و همچنین نسلی از نویسندگان جوان تأثیر گذاشت.

بیماری سخت و تجربه نزدیک به مرگ او در آنجا، مطالبی را برای رمان‌های روان‌شناسی اش به نام “در تنگ” به او داد.

در دیالوگ‌های راوی درونی و راوی بیرونی، آندره ژید به پرسش های ویلیام شکسپیر می‌پردازد که به‌صورت «آزاد بودن» در مقابل «به‌دست آوردن آزادی» بازنگری شده است.

معرفی برترین آثار آندره ژید

در بخش زیر به بررسی محبوب ترین آثار اندره ژید خواهیم پرداخت:

رمان سمفونی پاستورال

آندره ژید «سمفونی پاستورال» را در ۱۹۱۹ میلادی (۱۲۹۸ شمسی) منتشر نمود.

در این رمان او ریاکاری کشیشی را که دختری یتیم و نابینا را به فرزندی پذیرفته بود آشکار کرد.

کشیش دختر را در آستانه جراحی چشم اغوا می کند. دخترک نیز چشمان اش را باز می کند تا حقیقت زشت مردم را ببیند. پس از روبرویی با حقیقت پلید مردم دست به خودکشی می زند.

رمان سکه سازان

وی رمان سکه سازان (Les Faux-Monnayeures) را در سال ۱۹۲۶ میلادی (۱۳۰۵ شمسی) منتشر کرد.

او در این رمان خودفریبی و شخصیت جعلی قهرمان داستان، ادوارد را که عاشق برادرزاده‌اش می‌شود، افشا می کند.

در این رمان، آندره ژید به رابطه خود با پسر خوانده‌اش مارک آلگرت نیز اشاره نموده است.

کتاب کوریدون

آندره ژید دوران جوانی فئودور داستایوفسکی را تحسین می کرد.

او در سال ۱۹۲۳ میلادی (۱۳۰۲ شمسی) مجموعه‌ای از سخنرانی‌های خود درباره داستایوفسکی را منتشر کرد که در آن شخصیت نویسنده را از طریق ویژگی‌های شخصیت‌های کتاب‌هایش بازسازی کرده بود.

در آن زمان ژید اولین انتشار عمومی “کوریدون” خود را آماده کرد که به طور خصوصی منتشر شد.

کتاب خدای شکست خورد

ژید مدت کوتاهی با کمونیست های فرانسوی ارتباط داشت، اما پس از سفر سال ۱۹۳۶ میلادی (۱۳۱۵شمسی) خود به اتحاد جماهیر شوروی، کمونیسم شوروی را انکار کرد.

سرخوردگی او از دکترین کمونیستی در کتاب خدای شکست خورد ۱۹۴۹ میلادی (۱۳۲۸ شمسی) بیان شد.

وی در طول جنگ جهانی دوم در تونس زندگی کرد.

کتاب ایزابل

در سال ۱۹۰۸ میلادی (۱۲۸۷ شمسی)، ژید به تأسیس مجله ادبی The New French Review کمک کرد.

آندره ژید پس از انتشار کتاب اش با نام ایزابل در سال ۱۹۱۱ میلادی (۱۲۹۰ شمسی) آماده به چالش کشیدن اصل نظم در هنر شد.

کتاب ایزابل یکی دیگر از آثار بسیار شیک و البته کمتر اتوبیوگرافیک آندره ژید بود.

کتاب دخمه های واتیکان

او کتاب طنز اش را با نام دخمه ‎های واتیکان در سال ۱۹۱۴ میلادی (۱۲۹۳ شمسی) منتشر نمود.

چرا پاپ دزدیده شد؟ آندره ژید به طور طنز آمیز داستان کلاهبرداری باهوش را روایت میکند که افراد ثروتمند جامعه را به این باور میرساند که پاپ توسط فراماسونر ها به زندان افتاده است.

سایر آثار آندره ژید

در سال ۱۹۱۸ میلادی (۱۲۹۶ شمسی)، ژید با دوروتی باسی، رمان‌نویس و مترجم انگلیسی، که دوست دیرینه او بود، آشنا شد.

او در ترجمه آثار انگلیسی اش به زبان فرانسوی، به وی کمک کرد.

در ۱۹۲۰ میلادی (۱۳۹۹ شمسی)، او محبوبیت زیادی به دست آورد و بر نویسندگانی مانند گیوم آپولینر، آلبر کامو، و ژان پل سارتر و همچنین چندین نویسنده جوان آن زمان تأثیر زیادی گذاشت.

کتاب اگر دانه نمیرد…

کتاب اگر دانه نمیرد… داستان زندگی آندر ژید از دوران کودکی تا سال ۱۹۸۶ (۱۲۶۵ شمسی) به روایت خود اوست.

وی در این کتاب به دوره آزادی همجنس گرایی خود نیز می پردازد.

اعمال بشردوستانه آندره ژید

پس از سال ۱۹۲۵ میلادی (۱۳۰۴ شمسی)، او شروع به مبارزه برای شرایط انسانی تر برای مجرمان محکوم کرد.

در طول این دوره، آندره ژید قبل از بازگشت به فرانسه، سفرهای زیادی را از طریق مستعمره آفریقای استوایی، فرانسه انجام داد و به کنگوی میانه، اوبانگی-چاری، چاد و کامرون رفت.

او تجربیات سفر خود را در مجلاتی به نام «سفر در کنگو» و «بازگشت از چاد» به ثبت رساند.

در آن زمان، کتاب های او تأثیر زیادی بر جنبش های ضد استعماری در فرانسه داشت.

در طول دهه ۱۹۳۰ میلادی (۱۳۰۹ شمسی)، ژید برای مدت کوتاهی یک کمونیست، یا به عبارت دقیق تر همسفر کمونیست ها شد. (او هرگز به طور رسمی به هیچ حزب کمونیستی نپیوست)

به عنوان یک نویسنده برجسته که با آرمان کمونیسم همدردی می کرد، از او دعوت شد تا در مراسم تشییع جنازه ماکسیم گورکی سخنرانی کند و به عنوان مهمان اتحاد نویسندگان اتحاد جماهیر شوروی به اتحاد جماهیر شوروی سفر کند.

اما او با سانسور سخنرانی های خود مواجه شد و به ویژه از وضعیت فرهنگ در کمونیسم شوروی سرخورده شد. در سال ۱۹۳۶ میلادی (۱۳۱۵ شمسی) با دوستان سوسیالیست خود در Retour de L’U.R.S.S قطع رابطه کرد.

در دوران اشغال آلمان، آندره ژید مجبور به فرار به تونس شد. اثر تزه (Thesée) 1946 میلادی (۱۳۲۵ شمسی) ماجراها و دستاوردهای تسئوس قدیمی به موازات وی است.

خلق و خوی خوش بینانه آندره ژید در این کتاب، نشان دهنده اعتماد و آرامش خاطر وی به راهی است که انتخاب کرده.

جوایز و افتخارات آندره ژید

در ژوئن ۱۹۴۷ میلادی (۱۳۲۶ شمسی)، آندره ژید توسط دانشگاه آکسفورد مورد تجلیل قرار گرفت و به دلیل موفقیت برجسته و مشارکت اصلی او در نوشتن، دکترای ادبیات را به او اعطا کردند.

در این سال ها، آندره ژید جایزه نوبل ادبیات را برای نوشته‌های جامع و مهم هنری خود دریافت نمود که در آن مشکلات و شرایط انسانی با عشق بی‌باک به حقیقت و بینش روان‌شناختی دقیق ارائه شده است.

وفات آندره ژید

آندره ژید در ۱۹ فوریه ۱۹۵۱ میلادی (۲۹ بهمن ۱۳۲۹ شمسی) در پاریس درگذشت و در کوورویل در نرماندی به خاک سپرده شد.

کلیسای کاتولیک رومی آثار او را در فهرست کتابهای ممنوعه در سال ۱۹۵۲ میلادی (۱۳۲۹ شمسی) قرار داد.

تأکید مادام‌العمر ژید بر فرد خودآگاه و صمیمی به‌عنوان سنگ محک اخلاق جمعی و فردی با دیدگاه‌های روشنگرانه‌ای که او در مورد مسائل ادبی، اجتماعی و سیاسی در طول زندگی حرفه‌ای خود بیان کرد، تکمیل شد.

آندره ژید در بیشتر عمر خود به عنوان یک شخصیت بحث برانگیز به دلیل حمایت آشکار از ادعای آزادی عمل افراد در مخالفت با اخلاق مرسوم، مدت ها به عنوان یک انقلاب شناخته می شد.

قبل از فوت اش، او به طور گسترده ای به عنوان یک انسان گرا و اخلاق گرا در سنت بزرگ قرن هفدهم فرانسه شناخته می شد.

منابع مقاله: